30 June 2008

Παραλίες...

...
Πήγα χθες σε μια παραλία και συνάντησα περίπου αυτό το θέαμα, περίπου! Αναρωτιέμαι, πού βρίσκονται οι τουαλέτες;

(click)



(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)

28 June 2008

Κάτω στον Πειραιά...


Η φετινή, μεγάλη φιλανθρωπική καλοκαιρινή συναυλία της Λέσχης Φίλων Jose Carreras υπό την αιγίδα του Δήμου Πειραιά, θα πραγματοποιηθεί στο Βεάκειο Θέατρο, με τη σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου και τους δίδυμους τενόρους και πιανίστες Τάκη & Γιάννη Φίνα, την Τρίτη, 1η Ιουλίου 2008, ώρα
9.30 μ.μ.


Συμμετέχουν στο πιάνο οι Θάνος Μαργέτης και Ανδρέας Σταματόπουλος.
Πληροφορίες:
  • Λέσχη Φίλων Jose Carreras, τηλ. 210 9885850
  • ΔΕΠΑΠ, τηλ. 210 4101750, 210 4101760
  • Βεάκειο Θέατρο, τηλ. 210 4194520
Προπώληση εισιτηρίων:
  • Δισκοπωλείο «Όπερα», Ακαδημίας 57 (στοά), Αθήνα, τηλ. 210 3626398
  • Κιν/φος «Αττικόν», Αγ. Κων/νου 9, Πειραιάς, τηλ. 210 4175897
Τα έσοδα θα διατεθούν για τα παιδιά που πάσχουν από λευχαιμία.

26 June 2008

Φούμαρα κατά του καπνίσματος

(του Κων/νου Ζούλα, Καθημερινή, 26/6/2008)

Αντί προλόγου, σήμερα, ένα κουίζ: Σε ποιον ανήκει η πατρότητα των μέτρων που προβλέπουν την απαγόρευση του καπνίσματος
  • σε όλα τα γραφεία δημόσιων υπηρεσιών, νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, οργανισμών και
    άλλων ιδρυμάτων που εποπτεύονται από το κράτος (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, κ.λπ.)
  • σε όλες τις μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας (νοσοκομεία, κλινικές, φαρμακεία, ιδιωτικά ιατρεία, οδοντιατρεία κ.λπ.)
  • σε όλους του χώρους εκπαίδευσης (νηπιαγωγεία, παιδικοί σταθμοί, δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, πανεπιστήμια, ΤΕΙ, φροντιστήρια).
  • σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, τρένα, μετρό, αεροπλάνα και ταξί)
  • σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, με εξαίρεση τα μπαρ, τα κέντρα διασκεδάσεως και τα καφενεία, που υποχρεώνονται να διαμορφώσουν ειδικούς χώρους με την ένδειξη «θέσεις για καπνίζοντες» στους οποίους θα λειτουργούν ειδικές μηχανολογικές εγκαταστάσεις συνεχούς και πλήρους ανανέωσης του αέρα. Ο χώρος των καπνιζόντων πρέπει να είναι διακριτός και να μην υπερβαίνει το 50% της αίθουσας των πελατών.
Οχι, φίλες και φίλοι. Δεν πρόκειται για τις εξαγγελίες του κ. Δημ. Αβραμόπουλου που θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου του 2010. Οσα διαβάσατε στον πρόλογο αποτελούν ήδη νόμο του κράτους. Τον συνέταξε και τον υπέγραψε φαρδιά πλατιά στις 29 Ιουλίου του 2002 ο τότε υφυπουργός Υγείας κ. Ευ. Νασιώκας. Τον ψήφισε πανηγυρικά και η Βουλή. Εφαρμόστηκε ποτέ ο συγκεκριμένος νόμος; Οχι βέβαια! Εχετε δει σε κάποιο μπαρ να γράφει «χώρος καπνιζόντων» ή μήπως τα μπουζουξίδικα «αφιέρωσαν» τις μισές τους θέσεις στους μη καπνίζοντες; Αμ, και οι ταξιτζήδες ή οι οδηγοί των λεωφορείων μήπως σταμάτησαν να καπνίζουν;
Η επίσημη εκδοχή του υπουργείου Υγείας για τη σύνταξη νέου νόμου κατά του τσιγάρου είναι ότι τα μέτρα του 2002 δεν απέδωσαν. Ουδείς, ωστόσο, απαντά γιατί δεν απέδωσαν. Μήπως επειδή κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να αποδώσουν; Και γιατί να πιστέψουμε ότι το αυστηρότερο σχέδιο του κ. Αβραμόπουλου θα εφαρμοσθεί, όταν ο ίδιος και οι προκάτοχοί του δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν τον υφιστάμενο νόμο που είναι και ηπιότερος στις απαγορεύσεις και τις ποινές του; Στο κάτω κάτω, αν είναι ειλικρινής η ηγεσία του υπουργείου στην υποτιθέμενη μάχη κατά του καπνού γιατί δεν επισπεύδει την εφαρμογή του νέου νόμου από το 2009 ή έστω γιατί δεν εφαρμόζει τον νόμο του 2002 μέχρι να τεθεί σε ισχύ ο αυστηρότερος από το 2010;
Αν το αποτολμούσε ο κ. Αβραμόπουλος θα έδινε και μια αποστομωτική απάντηση σε όσους του καταλογίζουν ότι μεταθέτει την απαγόρευση του τσιγάρου στο μακρινό μέλλον με διπλό στόχο: Πρώτον, να καρπωθεί σήμερα από τους μη καπνίζοντες την εξαγγελία της ανακοίνωσης και, δεύτερον, να μην είναι εκείνος στο υπουργείο όταν το 2010 κάποιος διάδοχός του θα κληθεί να αντιμετωπίσει το πολιτικό κόστος των θεριακλήδων ψηφοφόρων...

25 June 2008

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα

Δικαστική περικοπή εκκλησιαστικών προνομίων


Οι καθολικοί επίσκοποι της Βαυαρίας και άλλων ευρωπαϊκών μητροπόλεων δεν καταλαβαίνουν πια τον κόσμο. Αν και η καθολική Εκκλησία «ανοίχτηκε», όπως λένε οι ίδιοι, στη δεύτερη σύνοδο του Βατικανού (Vatikanum) προς τους άθεους και άθρησκους, αυτοί δεν δέχτηκαν το χέρι φιλίας που τους προτάθηκε και προσφεύγουν στα δικαστήρια εναντίον των προνομίων των Εκκλησιών γενικότερα και, ειδικότερα στη Βαυαρία, εναντίον της καθολικής εκκλησίας.

Συγκεκριμένα, η νεότερη προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Βαυαρίας αφορά τις έδρες συγκεκριμένων δογμάτων (Konkordatslehrstühle), των οποίων η κατάληψη από επιστήμονες προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη του αντίστοιχου χριστιανικού δόγματος. Τέτοιες έδρες υπάρχουν σε επτά (7) βαυαρικά πανεπιστήμια, έτσι ώστε οι εκάστοτε επίσκοποι να υποκλέπτουν αρμοδιότητα ανεξάρτητων εκλεκτόρων, πέρα και πάνω από το θεσμοθετημένο από το νόμο εκλεκτορικό σώμα της αντίστοιχης πανεπιστημιακής Σχολής.

Καταρχάς υποβλήθηκε αίτηση στις 2 Ιουνίου για λήψη προσωρινών μέτρων, ώστε να μην εκλεγεί νέος καθηγητής σε «καθολική έδρα» του πανεπιστημίου Erlangen-Nürnberg, μέχρι να υπάρξει οριστική απόφαση του βαυαρικού συνταγματικού δικαστηρίου. Η προσφυγή υποστηρίζεται από μέλη του εκπαιδευτικού προσωπικού του ίδιου και άλλων πανεπιστημίων, αλλά και από ανεξάρτητους ερευνητές και συγγραφείς, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι επιστημονικά κατάλληλοι και θα υπέβαλαν αιτήσεις για εκλογή, αν δεν προβλεπόταν από το νόμο η σύμφωνη γνώμη του καθολικού επισκόπου, ο οποίος τους εχθρεύεται για θρησκευτικούς λόγους. Κύριο επιχείρημά τους είναι το αυτονόητο ότι η θεολογία δεν έχει σχέση με την επιστήμη και, όποιος διδάσκει σε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα, πρώτα απ’ όλα πρέπει να εξασφαλίζει ότι δεν δεσμεύεται από οποιοδήποτε δόγμα και ότι θα εφαρμόζει τον ορθολογισμό και την επιστημονική μέθοδο.

Σε άρθρο του καθολικού site kreuz.net αναφέρονται τα ονόματα όσων έχουν υπογράψει τις προσφυγές, στολίζοντάς τους με (όπως νομίζουν) απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς του τύπου
  • «μέλος του αντιχριστιανικού και αντιουδαϊκού Ιδρύματος Giordano Bruno»,
  • «μέλος του κέντρου Ελεύθερης Σκέψης»,
  • «συγγραφέας αντιθρησκευτικού παιδικού βιβλίου»,
  • «προπαγανδιστής των βιβλίων και των απόψεων του ριζοσπάστη αθεϊστή Richard Dawkins» κ.ά.
Στο ίδιο άρθρο δείχνουν οι συγγραφείς (προφανέστατα κληρικοί) ότι τρέμουν με την ιδέα πως θα μπορούσαν να καταλάβουν έδρες Φιλοσοφίας και Ιστορίας που ελέγχονται παραδοσιακά από τον εκάστοτε καθολικό επίσκοπο, άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν τα πρωτεία του καθολικισμού, ούτε καν τον χριστιανισμό ως υπερέχουσα θρησκεία, αλλά ούτε και την ανάγκη να εκπροσωπείται οποιασδήποτε θρησκεία στα πανεπιστήμια.

Αργά αλλά σίγουρα προσεγγίζει ο Διαφωτισμός και το Βαυαρικό Δάσος (Bayerischer Wald), τόπο σκοτεινών ιστοριών, ιδεοληψιών και μυστηρίων, με τα οποία διατήρησαν οι φεουδάρχες και κληρικοί επί πολλούς αιώνες την κυριαρχία στο λαό και (κυρίως) στην οικονομία της περιοχής.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)

24 June 2008

Δίλημμα


Χαλκογραφίες του Goya

...
Διακόσιες δέκα πολύτιμες χαλκογραφίες του Γκόγια, που συνθέτουν τέσσερις σειρές έργων του, παρουσιάζει η Εθνική Πινακοθήκη από τις 25 Ιουνίου, σε μια έκθεση-αφιέρωμα στα 180 χρόνια από τον θάνατό του σπουδαίου Ισπανού ζωγράφου.

Η έκθεση έχει τίτλο Αφιέρωμα στον Φρανσίσκο Γκόγια. Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα και θα διαρκέσει μέχρι τον Οκτώβριο. Oι χαλκογραφίες βρίσκονται στις αποθήκες της Πινακοθήκης εδώ και 50 χρόνια, όμως η ένταξή τους στις μόνιμες συλλογές της έχει κριθεί αδύνατη για τρεις λόγους:

::::

Πρώτον, διότι δεν υπάρχει κατάλληλος χώρος για μόνιμη έκθεση χαρακτικών. Δεύτερον, γιατί αυτά τα πολύτιμα, ευπαθή στο φως και την υγρασία, χαρακτικά αριστουργήματα που είναι τυπωμένα σε χαρτί πρέπει να προφυλάσσονται από τις επιδράσεις του φωτός, για να μην καταστραφούν και δεν επιτρέπεται να εκτίθενται για μεγάλα διαστήματα. Τρίτον, δεν ήταν καδραρισμένα. Τώρα βρέθηκε χορηγός για το καδράρισμα και τα χαρακτικά θα καταλάβουν προσωρινά τους κεντρικούς εκθεσιακούς χώρους της Πινακοθήκης.

Οι τέσσερις σειρές έργων που θα παρουσιαστούν είναι οι: «Disparates - Τρέλες», «Τα καπρίτσια», «Τα δεινά του πολέμου» και «Οι ταυρομαχίες».
...

22 June 2008

28.000 μαθητές στο Βερολίνο...

πρέπει να επαναλάβουν την εξέταση


Με δικαστική απόφαση πρέπει να επαναληφθεί η εξέταση Μαθηματικών σε όλα τα σχολεία μιας τάξης του Λυκείου στο Βερολίνο, επειδή αποδείχθηκε ότι διέρρευσαν τα θέματα στα 87 από συνολικά 346 σχολεία. Τα θέματα κυκλοφορούσαν με τις λύσεις τους, όπως αποδείχθηκε, ήδη 1-2 μέρες πριν από τις εξετάσεις στο Internet, με μηνύματα sms, με φέιγ-βολάν και με εφημερίδες τοίχου σε διάφορα σχολεία. Μερικοί μαθητές τα εξέλαβαν ως θέματα SOS και τα έλυσαν για εξάσκηση, διαπιστώνοντας στη συνέχεια ότι τα ίδια ακριβώς θέματα εκφωνήθηκαν στην εξέταση.

Η επιτροπή εξετάσεων του Βερολίνου (πόλη και ομόσπονδο κράτος με τοπική κυβέρνηση) και οι επιτηρητές δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα -δεν παρακολουθούν και τις μαθητικές σελίδες στο Internet- παρατήρησαν όμως ότι, το ποσοστό πολύ καλών και άριστων γραπτών ήταν εντυπωσιακά ανεβασμένο, σε σύγκριση με άλλες χρονιές και ότι, πολλοί μαθητές είχαν ακριβώς τις ίδιες λύσεις. Δεν άργησε να γίνει αντιληπτό, με ακριτομύθιες και κάποιων μαθητών, ότι είχαν κυκλοφορήσει τα θέματα.

Το αρμόδιο υπουργείο της τοπικής κυβέρνησης προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο, το οποίο επέβαλε επανάληψη της εξέτασης στις 23 Ιουνίου σε όλα τα σχολεία. Το επιχείρημα ότι κάποιοι έγραψαν καλά χωρίς να γνωρίζουν τα θέματα, δεν ήταν δυνατόν να μετρήσει, δεδομένου ότι κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει σε ποια έκταση είχε διαδοθεί η διαρροή. Διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο κέντρο της πόλης, δεν απέφεραν τίποτα, η απόφαση του δικαστηρίου είναι σαφής και υποχρεωτική.

Ανεξάρτητα από την απόφαση για επανάληψη της εξέτασης, η Εισαγγελία ερευνά τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες διέρρευσαν τα θέματα και αν υπήρξε οικονομική συναλλαγή.

20 June 2008

Η τοπολογία των κινδύνων!

Δρ. Θόδωρος Κουσουρής
περιβαλλοντολόγος


Καθώς σβήνουν τα φώτα της επικαιρότητας για τους πρόσφατους σεισμούς στην Κίνα, αλλά και στην Ηλεία και Αχαΐα, η πραγματικότητα και οι προκλήσεις βρίσκεται μπροστά μας. Και για να διδαχθούμε από τα όσα συνέβησαν στους πρόσφατους σεισμούς, αλλά και από το περσινό καλοκαίρι με τις τεράστιες πυρκαγιές, είναι χρήσιμο να επαναληφθεί για άλλη μια φορά, ότι δεν υπάρχει επόμενη μέρα, χωρίς να θυμόμαστε το χθες, αν αγνοούμε το σήμερα και δεν προετοιμαζόμαστε για το αύριο και το μεθαύριο. Τώρα, σήμερα, αύριο και μεθαύριο είναι αλληλένδετα.

Και, εφόσον … φιλοξενούμαστε στη Φύση, οι κάθε είδους κίνδυνοι επηρεάζουν και επηρεάζονται αμφίδρομα από το περιβάλλον και τον άνθρωπο, για το περιβάλλον και για τον άνθρωπο. Άλλωστε, στις σημερινές συνθήκες η Φύση προσπαθεί να επανακτήσει το χώρο που ο άνθρωπος, με βίαιο πολλές φορές τρόπο, της τον έχει αφαιρέσει αυθαίρετα. Με ανθρωποκεντρικούς όρους, ας φερθούμε στη Φύση, τουλάχιστον «ευγενικά».

Σήμερα οι κίνδυνοι για την ανθρωπότητα, πέρα από τα συνηθισμένα και όμως τα ανυπέρβλητα προβλήματα που αφορούν στην πείνα, στις ασθένειες, στην ανέχεια και στην πρόσβαση-έλλειψη καθαρού νερού, έχουν πολλαπλές ιδιαιτερότητες, ιδιομορφίες κινδύνων και αμφίδρομες σχέσεις ανάμεσα στη Φύση και στον άνθρωπο. Στις μέρες μας, γίνεται καταφανέστατο ότι οι κίνδυνοι και οι απειλές προέρχονται κατά ένα σημαντικό ποσοστό από τον τρόπο που συγκροτούνται οι σύγχρονες κοινωνίες, από τις αναπτυξιακές προτεραιότητες, αλλά και από μακρόχρονες συνήθειες, νοοτροπίες, τρόπους, συμπεριφορές, αυτό που με απλά λόγια αποκαλείται «διαχρονική οπισθοδρομικότητα».

Μαζί με τις φυσικές καταστροφές συμπορεύονται με εντεινόμενους ρυθμούς και οι ανθρωπογενείς καταστροφές, τα τελευταία χρόνια. Φαίνεται, καθώς μας ενημερώνουν οι ειδικοί, ότι έχει δημιουργηθεί υπέρβαση των ορίων και της χωρητικότητας – ανεκτικότητας που υπήρχε ανάμεσα στη Φύση και στον Άνθρωπο. Υπερβάλαμε, καθώς φαίνεται, με τις δραστηριότητες, νοοτροπίες και πολιτικές τα όρια αντοχής του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι, τυφών
ες τύπου Κατρίνα θα ενσκήπτουν συχνότερα, το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού έχει προβληματίσει την ανθρωπότητα για το επόμενο μεγάλο κτύπημα, καθώς και το επόμενο μεγάλο κτύπημα του εγκέλαδου.

Αυτή την κατηγορία των γεγονότων απ’εδώ και πέρα, θα τη συναντάμε όλο και συχνότερα, επιμένουν οι ειδικοί. Όπως συχνότερες θάναι οι καταιγίδες, οι πλημμύρες, οι κατολισθήσεις και οι λασπορροές. Επίσης, συχνότερες θάναι οι παρατεταμένες ανομβρίες, οι ξηρασίες και η έλλειψη νερού, αλλά και οι πυρκαγιές δασικών εκτάσεων ανά τον πλανήτη. Φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές μας αναγκάζουν να ξανασκεφτούμε τον τρόπο που ζούμε και εκείνους τους τρόπους που ασκούνται οι πολιτικές και οι οποίες είχαν μέχρι σήμερα στο περιθώρια τη Φύση και την Κοινωνία.

Και μια που μπήκαμε στην καλοκαιρινή περίοδο οι δασικές πυρκαγιές δεν είναι και χρονικά μακριά μας. Επομένως, οι αρμόδιοι τοπικοί φορείς, οφείλουν να έχουν προετοιμαστεί για κάθε ενδεχόμενο, αλλά και να επιφορτιστούν με πρόσθετες ευθύνες και εξουσίες ως προς την οργάνωση, το σχεδιασμό και με ικανούς μηχανισμούς. Και το κυριότερο, για την ουσιαστική συμβολή στην πρόληψη ή και στην καίρια καταστολή των κάθε είδους φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών, είναι σημαντικό να προωθηθεί η συνεργασία των τοπικών φορέων και με δομές ανάληψης δράσεων και ευθύνης, καθότι είναι γνώστες του χώρου, της τοπικής ιδιομορφίας, αλλά και της πολιτιστικής, οικολογικής και άλλη αξία τους.

Εξάλλου, η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση και επίλυση, τόσο σημαντικών ζητημάτων έχει την ανάγκη ξεκάθαρων και συγκεκριμένων πολιτικών που άπτονται του καθορισμού των χρήσεων γης, του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και της προστασίας φυσικού περιβάλλοντος. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στη χώρα μας ενδημούν ο οικοπεδοφάγοι, αν και είναι πασιφανές ότι συνήθως οι αγροτικοί, δασικοί και δημόσιοι δρόμοι, δεν καθαρίζονται από κάθε είδους εύφλεκτα υλικά. Αλλά και οι εμπρηστικές συνθήκες και παράγοντες είναι γνωστοί, άγνωστοι και πρωτοεμφανιζόμενοι. Πολλές φορές καθ’υπερβολή, αλλά και υπάρχουν και πραγματικά περιστατικά αμέλειας, προθέσεων ή και μυθοπλασίες.

Πράγματι οι κεραυνοί έχουν δημιουργήσει πυρκαγιές, όπως και τα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ, αλλά και οι σκουπιδότοποι από αυτανάφλεξη. Ορισμένοι ειδικότεροι των ειδικών, διατείνονται ότι τα δασικά φυτά σε περιόδους ξηρασίας εκπέμπουν στο περιβάλλον αιθυλένιο, εξαιρετικά εύφλεκτο αέριο, οπότε οι πιθανότητες να προκληθεί πυρκαγιά είναι μεγάλη. Από την άλλη οπτική στα Μεσογειακά δάση η φωτιά αποτελεί κυρίαρχο συστατικό του οικοσυστήματός τους και καίγονται. Φωτιά και βλάστηση συνυπάρχουν σε αέναο κύκλο. Δηλαδή, οι πυρκαγιές σ’αυτά τα οικοσυστήματα αποτελούν μόνιμο και επαναλαμβανόμενο φαινόμενο.

Όπως αποφαίνονται οι ειδικοί επί επιχειρησιακών συνθηκών, κάθε σχέδιο έκτακτης ανάγκης αποτελεί θεωρητική προσέγγιση η οποία οφείλει τακτικά να επικαιροποιείται με ασκήσεις ετοιμότητας σε πραγματικές συνθήκες και στο ύπαιθρο. Τα σενάρια και οι προβλέψεις ποτέ δεν διασφαλίζουν 100% ανθρώπινες ζωές, περιουσίες, γεννήματα, αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος. Καθοριστικής σημασίας για την έκβαση της αποτελεσματικότητας είναι η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τοπικών φορέων, η διασπορά και κατανομή των δυνάμεων πρόληψης και καταστολής, ο συντονισμός των κάθε είδους δυνάμεων και οι εθελοντές. Τα λάθη και οι εσφαλμένες εκτιμήσεις είναι ανθρώπινα, αλλά οι παραλήψεις σε μέσα και με την κατάλληλη εξάρτυση όσων θα ασχοληθούν με το δύσκολο έργο των φυσικών καταστροφών, είναι εγκληματικές.

Και το ζητούμενο είναι αν μπορούμε να συμβάλλουμε στην ελαχιστοποίηση των Φυσικών και Ανθρωπογενών κινδύνων. Για παράδειγμα, η αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη χρειάζεται μακροπρόθεσμο σχέδιο μείωσης των εκπομπών αέριων ρύπων σε διεθνές επίπεδο και σε τοπικές ρυπογόνες πηγές. Το βήμα μπορεί να ξεκινήσει από τοπικό επίπεδο. Αυτό που χρειάζεται είναι ορθολογισμός στην παραγωγή και υπερκατανάλωση ενέργειας, μη ρυπογόνες βιομηχανικές υποδομές, τοπικές και υπερτοπικές πολιτικές με έγνοια για το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Και οι καθημερινές μας συμπεριφορές αλλάζουν ως προς τις προτεραιότητες των εννοιών ευημερία, καλύτερη ποιότητα ζωής. Σε αυτή την άλλη σύμπλευση, συμπαρασύρονται και οι οικονομικοί στόχοι, η αναδιάρθρωση της διοίκησης, η αποκέντρωση των εξουσιών, η εκπαίδευση και η περιβαλλοντική αγωγή.

Οι φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές αφορούν ζωές, περιουσίες, βιοποριστικές δραστηριότητες, παραγωγικούς τομείς, οικογενειακές εστίες, το φυσικό και το δομημένο περιβάλλον. Πλήττουν τον κοινωνικό ιστό, την αποτελεσματικότητα των πολιτικών, τη συγκρότηση της συντεταγμένης πολιτείας, την ουσιαστική ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Κεντρικής εξουσίας. Όταν η κρατική αποτελεσματικότητα αμφισβητείται εκ των γεγονότων, όταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αποψιλωθεί από αρμοδιότητες για τα τοπικά ζητήματα και όταν οι κάτοικοι πορεύονται μόνο από το ένστικτό τους και χωρίς καθοδήγηση, τότε μπορούμε να μιλάμε ότι το «προσάναμμα» στις περσινές πύρινες καταστροφές, ήταν η απουσία σχεδιασμού αντιμετώπισης έκτακτων συνθηκών, το έλλειμμα ικανότητας, η έλλειψη περιφρούρησης της ζωής, των αγαθών, του περιβάλλοντος και η αναποτελεσματικότητα αποτροπής τέλεσης εγκλημάτων προς τη Φύση και τον Άνθρωπο.

Οι περιβαλλοντικοί και ανθρωπογενείς κίνδυνοι είναι υπαρκτοί και ορατοί. Η προέλευσή τους είναι πλέον γνωστή και έχει ονοματεπώνυμο. Η στρατηγικές πρόληψης οφείλουν να επαναπροσδιοριστούν και να περιλαμβάνουν ως ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία τους και την ελαχιστοποίηση των επικίνδυνων συμπεριφορών της κοινωνίας και καθενός μας ξεχωριστά ως προς τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Να δημιουργηθούν ικανές στρατηγικές πρόληψης των υπαρκτών κινδύνων με άμεση εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του πληθυσμού. Η πηγή των κινδύνων είναι «το περιβαλλοντικό όριο των ανθρώπινων κοινωνιών» κατά τους σύγχρονους στοχαστές και φιλοσόφους.

Παρότι οι επισημάνσεις αυτές συζητούνται ευρύτατα και αντιλαμβανόμαστε ότι μας αφορούν όλους, γρήγορα αποστασιοποιούμαστε, όταν θα πρέπει να αναλάβουμε κάποιες ευθύνες, όταν η αναγκαιότητα των απαιτούμενων δράσεων αγγίζει συνήθειες, κτητικά δικαιώματα και συμπεριφορές. Ωστόσο οφείλουμε να αλλάξουμε βασικές παραδοχές, στρατηγικές και συνθήκες σε όλες τις διαστάσεις της ζωής μας. Το περιβάλλον σημαίνει και σηματοδοτεί την ισορροπία και την αρμονία των σχέσεων. Και η ερώτηση απευθύνεται σε όλους μας. Οι ανθρώπινες κοινωνίες που έχουν υπερκεράσει και υπερβεί τα όρια, δεν έχουν υποχρέωση να επαναπροσδιορίσουν αυτό που πραγματικά τους ανήκει;

19 June 2008

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα

Ένας σκύλος = 15 γυναίκες

Όλα ξεκίνησαν από έναν σκύλο που μπήκε στο έδαφος της αντίπαλης φυλής, κάπου στην έρημο του Βελουχιστάν, στις εσχατιές του Πακιστάν. Οι φύλαρχοι σκότωσαν το σκύλο κι έτσι άρχισε βεντέτα με τελικό απολογισμό, ύστερα από πέντε χρόνια, 19 νεκρούς εκατέρωθεν. Τώρα, οι δύο φατρίες ήρθαν σε συμφωνία: Οι κάτοχοι του σκύλου υποχρεώθηκαν να δώσουν για αποζημίωση στους αντιπάλους δεκαπέντε νεαρές υποψήφιες νύφες, από 3 έως 10 ετών.


Συμπέρασμα: Όταν οι οπισθοδρομικοί γίνονται φιλόζωοι, οι γυναίκες κινδυνεύουν.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 08/06/2008

18 June 2008

Αυξάνονται οι συλλήψεις bloggers σε παγκόσμιο επίπεδο

...
Οι συλλήψεις ανθρώπων που χρησιμοποίησαν τα ιστολόγιά τους ως μέσο διαμαρτυρίας τριπλασιάστηκαν πέρυσι σε σχέση με το 2006, δείχνει η φετινή έκθεση του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. Το 2007 συνελήφθησαν τουλάχιστον 36 bloggers, ενώ από το 2003 το σύνολο των συλλήψεων έχει φτάσει τους 64, αναφέρει η έκθεση Παγκόσμιας Πρόσβασης στην Πληροφορία. Οι μισές από τις συλλήψεις αυτές έγιναν στην Κίνα, την Αίγυπτο και το Ιράν, ωστόσο από τη λίστα δεν απουσιάζουν και δυτικές χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ.

Αναφορές σε περιστατικά διαφθοράς στις κυβερνήσεις, καταγγελίες για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταστολή διαδηλώσεων είναι συχνά αιτίες σύλληψης. Η έκθεση τονίζει ότι ο πραγματικός αριθμός των συλλήψεων θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος, ωστόσο πολλά περιστατικά δεν ήταν δυνατό να επιβεβαιωθούν. Πολλοί blogger φυλακίστηκαν για ένα μέσο διάστημα 15 μηνών, ενώ το μέγιστο που καταγράφηκε ήταν οκτώ χρόνια.

Οι συντάκτες της έκθεσης θεωρούν ότι η άνοδος στις συλλήψεις το 2007 αποτελεί ένδειξη της «αυξανόμενης» πολιτικής σημασίας των ιστολογίων. Προβλέπουν μάλιστα νέα αύξηση φέτος λόγω της αύξησης της δημοτικότητας των ιστολογίων, της μεγαλύτερης αστυνόμευσης του Διαδικτύου, καθώς και των εκλογών σε Κίνα, Πακιστάν, Ιράν και ΗΠΑ.

(Newsroom ΔΟΛ, 18/6//2008)

Τον κατάλογο με τις 13 χώρες, όπου το Διαδίκτυο λογοκρίνεται 24 ώρες το 24ωρο παρουσίασαν οι «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα». Πρόκειται για τις: Σ.Αραβία, Λευκορωσία, Μιανμάρ, Κίνα, Β.Κορέα, Κούβα, Αίγυπτο, Ιράν, Ουζμπεκιστάν, Συρία, Τυνησία, Τουρκμενιστάν και Βιετνάμ.

Στην έκθεση της δημοσιογραφικής ένωσης καταγράφεται και μια θετική εξέλιξη. Πρόκειται για τρεις χώρες που βγήκαν από την παραπάνω λίστα, σε σχέση με το 2005. Πρόκειται για τη Λιβύη, επειδή κανένας χρήστης του Διαδικτύου δεν φυλακίστηκε, ενώ δεν αναφέρθηκε λογοκρισία κάποιας ιστοσελίδας. Δύο ακόμα χώρες βγήκαν από τη λίστα: το Νεπάλ και οι Μαλδίβες Νήσοι.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην πρακτική της αιγυπτιακής κυβέρνησης του Χόσνι Μουμπάρακ. Στην χώρα αυτή ασκήθηκε δίωξη κατά τριών ατόμων, που μέσω του Διαδικτύου ζητούσαν μεταρρυθμίσεις. Τέλος η ένωση ζητεί ενημέρωση για μελλοντικές παραβιάσεις στην ιστοσελίδα της.

(Newsroom ΔΟΛ, 11/6/2008)

17 June 2008

Ιδέες για το άμεσο μέλλον...

(η Πανδώρα, ΒΗΜΑ, 15/6/2008)

Με ένα απολαυστικό κείμενο, όπου η γλαφυρότητα συνδυάζεται με την αμηχανία, ο Πειραιώς Σεραφείμ εκφράζει την απογοήτευσή του από τη στάση των αρχηγών του ΠαΣοΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα του γάμου των ομοφυλοφίλων. Τους καταλογίζει ότι αγνόησαν πως η πλειονότητα του ελληνικού λαού «καταδικάζει και βδελύσσεται όχι ασφαλώς τα ασθενούντα πρόσωπα, τα οποία εντός της τραγικότητός των προκαλούν άλγος και συμπάθειαν, αλλά την ευτελή πρακτική αυτών, η οποία τυγχάνει αποτρόπαιος και εξόχως αποϊεροποιούσα το ανθρώπινον πρόσωπον, προξενούσα εν ταυτώ τραγικάς ασθενείας εις το τε σώμα και την ψυχήν εκ της παραχρήσεως των σωματικών οργάνων, άλλως προορισμένων, ως ευκόλως αντιλαμβάνεσθε».

* * *
Φοβάμαι όμως ότι λόγω του υπερβολικού δογματισμού του ο σεβασμιότατος καταλήγει να αδικεί την ευφυΐα του. Τι εννοώ: κατ' αρχάς, είναι προφανές ότι και ο ίδιος βδελύσσεται τους ομοφυλοφίλους. Κατά συνέπειαν, η ουδόλως ισχνή παρουσία του είδους στους κόλπους της εκκλησιαστικής ιεραρχίας πρέπει να αηδιάζει τον άτεγκτο μητροπολίτη. Αυτή η αηδία είναι, οπωσδήποτε, μια δοκιμασία υπομονής από τον Θεό - δεν θα ήθελε όμως να απαλλαγεί η ιεραρχία στο μέλλον από τους «ασθενούντας»; Υποθέτω ότι θα το επιθυμούσε.

* * *
Λοιπόν, η θέσπιση του γάμου των ομοφυλοφίλων είναι ο τρόπος για την επίτευξη του στόχου αυτού. Διότι η αναγνώριση από την πολιτεία του δικαιώματος των ομοφυλοφίλων στον γάμο θα προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα μιας κανονικής ζωής. Αυτή η δυνατότητα θα ανακόψει την τάση μιας μερίδας ομοφυλοφίλων να κρύψουν την ιδιαιτερότητά τους (ή ακόμη και να εξασφαλίσουν την ικανοποίησή της) κάτω από το σχήμα του ράσου, που εν προκειμένω λειτουργεί ως πρόσχημα. Ετσι ο σεβασμιότατος δεν θα αναγουλιάζει με τη θέα ενίων αδελφών του.

* * *
Εκτός αν φοβάται ότι αυτή η εξέλιξη θα έπληττε την Εκκλησία επιφέροντας τη δραστική μείωση των φιλοδοξούντων να σταδιοδρομήσουν στη διοίκησή της. Δεν θα με εξέπληττε αν ο φόβος αυτός ήταν πραγματικός. Διότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι σαν το Κομμουνιστικό Κόμμα: η διαιώνιση του μηχανισμού εξουσίας προέχει της μοίρας των προσώπων...

15 June 2008

Και όχι μόνο μας έβαλαν γκολ ...

πανηγυρίζουν κιόλας!

(click)


Στην εξέδρα ένας προσπαθεί να κάνει και χειραψία με τον Νικοπολίδη!
Πλήρης έλλειψη σεβασμού στην ηλικία του και στα άσπρα του μαλλιά!
.

Πάμε για τρέλες στο ... Λονδίνο II

της Ισμήνης


Θέατρο, Restaurant … και κάτι ψιλά


Μια από τις καλύτερες επιλογές όταν είσαι Λονδίνο και φυσικά έχεις χρόνο, είναι να πας θέατρο. Έχω δει κάποιες παραστάσεις, τις περιβόητες “Γάτες», το «Φάντασμα της Όπερας» και μπορώ να πω ότι η εμπειρία και η απόλαυση είναι το κάτι άλλο.

Έτσι για να επιβεβαιώσω για άλλη μια φορά τη διαφορά ανάμεσα σε μία παράσταση που σέβεται τον θεατή και σε μία παράσταση που στήνεται για να τα κονομήσουμε, της «αρπαχτής» που λένε. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, πάντα υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις σε όλες τις χώρες.

Περιοχή Victoria, στο Victoria Palace Theater παίζεται το μιούζικαλ Billy Elliot. Το μετρό του Λονδίνου, αν και κλειστοφοβικό, σε πη
γαίνει παντού και σαφώς είναι προτιμότερο από τα υπέργεια μέσα μεταφοράς. Όταν έχει μποτιλιάρισμα, σε πιάνει η ψυχή σου και προτιμάς να πας με τα πόδια παρά να είσαι καθηλωμένος στα κόκκινα λεωφορεία, έστω και αν είναι διώροφα και σου προσφέρουν ωραία θέα και χάζι. Παντού μπορεί όμως να σε πηγαίνει το μετρό, αλλά δεν φημίζεται και για την καθαριότητα του. Εδώ τρώμε λάχανο του Άγγλους.

Επιθυμία: δεν έχω ταξιδέψει κατά Ρωσία μεριά να απολαύσω το μετρό της Μόσχας, μου έχουν πει και έχω δει φωτογραφίες, ότι οι σταθμοί του
είναι σαλόνια Στα υπόψη για τον επόμενο προορισμό.

Η παράσταση αρχίζει στις 2.30 το μεσημέρι matinee έτσι την ονομάζουν οι Άγγλοι. Εξαιρετική παράσταση, ωραία και ευρηματικά σκηνικά, εκείνα δε τα παιδάκια χάρμα οφθαλμών να τα βλέπεις, καλύτερα από ενήλικες επαγγελματίες. Όσοι έχετε δει το έργο στον κινηματογράφο, καταλαβαίνεται σε ποιο έργο αναφέρομαι.

Βέβαια για εμάς του Έλληνες είναι λίγο δύσκολο να παρακολουθείς τους διαλόγους, εκτός κι αν είσαι πολύ καλός γνώστης της αγγλικής γλώσσας. Αυτό είναι λιγάκι δύσκολο διότι οι περισσότεροι διάλογοι ήταν σε διάλεκτο cockney, όπως μιλάνε στις φτωχογειτονιές της Αγγλίας, κάτι σαν τη δική μας αργκό των κουτσαβάκηδων. Δεν με πείραξε καθόλου που δεν καταλάβαινα απόλυτα τι λέγανε, διότι το θέαμα με αποζημίωσε και με το παραπάνω.

Το θέατρο ήταν γεμάτο παρά το τσουχτερό εισιτήριο 60 ₤ παρακαλώ, μεταφραζόμενο σε 90 €. Γερή δαγκωνιά!


Μετά την παράσταση ένας ωραίος περίπατος με έφερε μπροστά στο Buckingham Palace, η Ελισάβετ δεν ήταν εκεί, οπότε η σημαία δεν ήταν στον ιστό της. Δεν πειράζει, τι να κάνουμε, αυτή έχασε που δεν μας είδε. Μέσα από το Saint James Park στην πλατεία Trafalgar με τον Κίονα του Νέλσον στο κέντρο – γλίτωσε από την όρεξη του Χίτλερ που σχεδίαζε να τον μεταφέρει στο Βερολίνο. Με τα λιοντάρια της να δεσπόζουν και τους εκατοντάδες τουρίστες που προσπαθούν να σκαρφαλώσουν και να βγάλουν αναμνηστική φωτογραφία, οι πιο δυσκίνητοι συμβιβάζονται με πόζα στα πόδια τους. Φάτσα στην πλατεία η Εθνική πινακοθήκη με τους 2.000 πίνακες, το South Africa House και το Canada House ορίζουν τις 3 πλευρές της. Όλες οι χιλιομετρικές αποστάσεις μετριούνται από το κέντρο της πλατείας.

Περπατώντας και
χαζεύοντας, ό,τι καλύτερο μπορείς να κάνεις Σάββατο απόγευμα στο Λονδίνο, φτάσαμε στη πλατεία Covent Garden. Η πλατεία σχεδιάστηκε το 1630 και ήταν πολύ της μόδας, μέχρι που στεγάστηκε η κεντρική αγορά φρούτων, λουλουδιών και λαχανικών. Μετά την μετακόμιση της αγοράς, έχει γίνει κέντρο μαγαζιών, καφέ και πολλά χάπενιγκ με καλλιτέχνες και ερασιτέχνες του είδους λαμβάνουν χώρα.

Η πανέμορφη κεντρική στοά από σίδερο και γυαλί μαζεύει πολύ κόσμο στα εστιατόρια που στεγάζει. Καθίσαμε στα πλαϊνά σκαλάκια και ήπιαμε το ποτό μας -έτσι συνηθίζεται εκεί όταν δεν υπάρχουν θέσεις- και απολαμβάναμε 2 τραγουδιστές όπερας που έδιναν μια πολύ όμορφη παράσταση, γεμάτοι κέφι και χιο
ύμορ. Φεύγοντας από το μέρος κοιτάζαμε πίσω μας, μήπως δούμε κάπου σε κάποια γωνία να κάθεται η Eliza από το έργο «Ωραία μου κυρία» και να φτιάχνει ματσάκια με λουλούδια στο πανέρι της, για να τα πουλήσει.

Επόμενη απόλαυση το εστιατόριο RULES, το παλαιότερο ιστορικό εστιατόριο του Λονδίνου από το 1798. Το εστιατόριο άνοιξε καταρχάς σαν μπαρ με μύδια και πίτες που βρήκε πολύ μεγάλη ανταπόκριση από πελάτες συγγραφείς και άλλο κόσμο της τέχνης. Με συνεχή λειτουργία μέχρι σήμερα και, εννοείται, αφού έχουν προσθέσει κι άλλα εδέσματα εκτός από πίττες και μύδια, το RULES εξυπηρετεί γύρω στα 500 άτομα καθημερινώς με 100 άτομα προσωπικό. Διαθέτει δε και ιδιωτικές αίθουσες για λίγα και εκλεκτά άτομα.

Σε μία από αυτές την ονομαζόμενη King Edward VII Room, ο προαναφερθείς βασιλιάς όταν ήταν πρίγκιπας της Ουαλίας δειπνούσε εκεί διακριτικά και με ό,τι άλλο ήθελε προκύψει, με την Lillie Langtry, μπαίνοντας από την μυστική ιδιωτική πόρτα.

Από την ημέρα έναρξης λειτουργίας του μέχρι σήμερα πολλά και διάσημα ονόματα έχουν περάσει το κατώφλι του και έχουν γευθεί τις σπεσιαλιτέ του όπως ο Charles Dickens, Thakeray, Graham Green, John Le Carre Laurence Olivier, Charlie Chaplin, John Barrymore και πολλοί άλλοι.

Τίποτα από το θαυμάσιο εσωτερικό του δεν σε προϊδεάζει η πρόσοψη του και η είσοδός του. Αν δεν σας πάνε, δεν πρόκειται να το βρείτε, εκτός και αν μένετε σε κάποιο ακριβό ξενοδοχείο και σας το συστήσουν και φυσικά σας κλείσου τραπέζι. Για να ξεκινήσω από την ατμόσφαιρα του χώρου, τα πάντα σε πολύ αγγλικό στυλ, πολύ σικ, πολύ αριστοκρατικά, τα βιτρό, οι πίνακες, τα τζάκια, τα μπιμπελό, οι απλίκες που διακοσμούν τις 3 κύριες αίθουσες είναι χάρμα οφθαλμών. Τα άψογα κολλαρισμένα τραπεζομάντιλα και πετσέτες, το άψογο σέρβις, η ετοιμότητα των σερβιτόρων και οι γεύσεις των φαγητών ανταποκρίνονται πλήρως σε κάθε δύσκολο πελάτη και σε κάθε απαιτητικό ουρανίσκο.

Η ξεχωριστή υποδοχή και το ενδιαφέρον που σου δείχνουν να σε βοηθήσουν να διαλέξεις το φαγητό και το κρασί σε κάνουν να νοιώθεις ότι πράγματι είσαι για αυτούς ένας ξεχωριστός πελάτης. Και πιστεύω ότι κάποια πράγματα δεν είναι τυχαία που λειτουργούν τόσα χρόνια (200) αναλλοίωτα. Μαθήματα που πρέπει να παίρνουν και οι δικοί μας εστιάτορες. Γμτ πάλι άρχισα τη γκρίνια. Δεν φταίω εγώ όμως!

Άντε να σας πω και πόσο στοίχισε το πλήρες δείπνο για κάθε άτομο, περίπου 70 €. Τώρα θα μου πείτε 90+70 € για μια ημέρα πέφτουν κομματάκι πολλά, αλλά χαλάλι τους.

Κάπου εδώ με το 2ο κομμάτι τελειώνω το ταξίδι μου στο Λονδίνο και ακόμα δεν έκανα … τρέλες. Εεε, αυτές τις κάνουμε στην Ελλάδα και έχει και πιο γούστο!

14 June 2008

Λάθος ή σωστός στόχος;

Κυνηγός μπέρδεψε τον σύντροφο του με θήραμα και τον σκότωσε


... Το περιστατικό σημειώθηκε περί ώρα 10η νυχτερινή, σε αγροτοδασική περιοχή του Μαινάλου, στο νομό Αρκαδίας. Οι δύο κυνηγοί είχαν στήσει παράνομο «καρτέρι» για αγριογούρουνα, όταν ο ένας, περνώντας το φίλο του για θήραμα, τον πυροβόλησε με την κυνηγετική του καραμπίνα.

Πριν λίγους μήνες, σε μικρή απόσταση από το σημείο του χθεσινοβραδινού συμβάντος, στο Μαίναλο, και πάλι σε κυνήγι αγριόχοιρου, είχε χάσει τη ζωή του ο αδελφός του βουλευτή και πρώην υφυπουργού Άμυνας, Γ. Λαμπρόπουλου.

Δηλώνω με ειλικρίνια ότι ποτέ δεν χαίρομαι για ένα θάνατο. Ακόμα και ο θάνατος ενός ανθρώπου σε μεγάλη ηλικία από φυσιολογικά αίτια, μου προκαλεί θλίψη. Κι αυτό ισχύει σίγουρα για κάθε λογικό άνθρωπο. Η μία και μοναδική περίπτωση που δεν στενοχωριέμαι για ένα θάνατο είναι, όταν κυνηγοί αλληλοεξοντώνονται, επειδή νόμισε ο ένας ότι ο άλλος είναι αγριογούρουνο ή ελάφι ή άλλο ελεύθερο ζωάκι. Δεν στενοχωριέμαι καθόλου, αντίθετα χαίρομαι επειδή γλίτωσε από τους δολοφόνους του ένα ζώο που βόσκει ανυποψίαστο στο δάσος... Πότε θα σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα να σκοτώνουν οπισθοδρομικοί άνθρωποι ζωάκια στη φύση;
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)

13 June 2008

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα

...
Άκουγα σήμερα περί τις 12 το μεσημέρι ραδιόφωνο (ΣΚΑΙ), όπου ένας «πανεπιστημιακός» κλήθηκε να μιλήσει για το μολυσμένο/νοθευμένο ηλιέλαιο. Κι εκεί που κάποιοι πιθανόν περίμεναν να ενημερωθούν με επιστημονικό τρόπο για το πρόβλημα, άρχισε ο «πανεπιστημιακός» να εξηγεί ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν οι Έλληνες, γιατί «ζουν σε μια χώρα που έχει ευλογηθεί από το θεό και διαθέτει ελαιόλαδο, άρα δεν χρειάζονται το ηλιέλαιο»!!

Είναι περιττό να απαριθμήσω εδώ πόσες χώρες διαθέτουν λιόδεντρα και ελαιόλαδο. Εξ ίσου ευλογημένες κατά τον κ.
«πανεπιστημιακό», η Τουρκία, η Ιταλία, η Ισπανία και σε σημαντικό βαθμό όλες οι μεσογειακές χώρες, στις οποίες ευδοκιμεί η ελιά. Αν κάποιοι «πανεπιστημιακοί» έχουν την εντύπωση ότι ο θεούλης ευνοεί επιλεκτικά κάποιους εκλεκτούς, όπως πίστευαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας, όπως πιστεύουν όμως για τον εαυτό τους ταυτόχρονα πολλοί Ιταλοί με τον ίδιο περίπου θεό, Ισραηλινοί με τον Γιαχβέ και Τούρκοι με τον Αλάχ, τότε δεν μας χρειάζεται σε τίποτα η επιστήμη, αφού για τα πάντα, ακόμα και για το λάδι, φροντίζουν θεοί, δαίμονες, πνεύματα και αερικά.

Βλέπω να βγαίνει σύντομα ο συγκεκριμένος «πανεπιστημιακός» και στην επιστημονική εκπομπή του Χαρδαβέλλα!
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)

12 June 2008

1.200.000 ευρώ

...
Το σήμα του χρήματος

(του Παντελή Μπουκάλα, Καθημερινή, 11/6/2008)

Να ζήσουμε να τα χαιρόμαστε. Για τα καινούργια σήματα των κρατικών μας καναλιών λέω. Τα οποία, για όσους δεν το κατάλαβαν βλέποντάς τα στη μικρή οθόνη (και δηλώνω, με κάτι ανάμεσα σε περηφάνια και ντροπή, ότι ανήκω σ’ αυτούς), «αποτελούν αφηρημένη έκφραση των συναισθημάτων της έκπληξης, της αγάπης, του χιούμορ, της προσμονής, της ηρεμίας και της χαράς», σύμφωνα με τις λυρικές εξηγήσεις που έδωσαν οι ενθουσιασμένοι από τον εαυτό τους αρμόδιοι της κρατικής τηλεόρασης. Δεν παίρνω όρκο ότι το χιούμορ είναι «συναίσθημα», πάντως μόνο μαύρο, κατάμαυρο χιούμορ πρέπει να κάνουν όλοι αυτοί οι κρατικοί υπάλληλοι (οι υπάλληλοί μας δηλαδή) όταν προσπαθούν να μας πείσουν ότι έπρεπε καλά και σώνει να βρει καινούργια «εταιρική ταυτότητα» η ΕΡΤ και να πληρώσει τον κούκο αηδόνι, για να χαρεί την «επανίδρυσή» της.

Λοιπόν, όσο «αφηρημένη» είναι η «έκφραση των συναισθημάτων» με τα καινούργια λογότυπα (που μέχρι στιγμής δεν έχουν κερδίσει πολλά εγκώμια, κάθε άλλο), τόσο συγκεκριμένα είναι τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την κατασκευή τους. Λέω και ξαναλέω το νούμερο, το γράφω και το ξαναγράφω ποικιλοτρόπως, μπας και αποκτήσει πραγματική εικόνα στο μυαλό μου: Ενα κόμμα δύο εκατομμύρια ευρώ, 1,2 εκατ. ευρώ, 1.200.000 ευρώ. Δηλαδή, για να συνεννοηθούμε, 408.900.000 δραχμές. Δηλαδή, δόθηκαν από τον κρατικό κορβανά πάνω από τετρακόσια εκατομμύρια δραχμές στη «δημιουργική» (όνομα και χρήμα) βρετανική εταιρεία Red Bee Media για να φτιάξει ένα λογότυπο της ΕΤ-1, ένα της ΝΕΤ, ένα της ΕΤ-3 και δύο θεματικά λογότυπα για τις ειδήσεις και τις αθλητικές εκπομπές. Τζάμπα πράμα...

«Χρειάστηκαν οχτώ μήνες δουλειάς, έρευνες αγοράς και ποιοτικές έρευνες» διευκρίνισε σεμνοταπεινά ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ Χρήστος Παναγόπουλος. Οχτώ μήνες για πέντε σήματα, πέντε σήματα για τετρακόσια εκατομμύρια δραχμές, ε, όσο καλά και να μην τα πάμε με τα μαθηματικά, καταλαβαίνουμε ότι εδώ δείξαμε χουβαρντοσύνη ακόμα μεγαλύτερη κι από εκείνη την προκλητική που μας πιάνει όταν αφιερωνόμαστε ψυχή τε και χρήματι στην πολυαγαπημένη μας Γιουροβίζιον. Πόση σοφία δηλαδή, και μάλιστα εισαγόμενη, χρειαζόταν για να κατασκευαστούν μισή ντουζίνα σηματάκια;

Και δεν έχει τάχα γραφίστες και σπεσιαλίστες στα κομπιούτερ η ΕΡΤ, δεν έχει ανθρώπους με γούστο και γνώση; Λέγαμε, βέβαια, μια φορά κι έναν καιρό ότι η κρατική μας τηλεόραση πρέπει να μοιάσει στο BBC, αλλά δεν εννοούσαμε ότι πρέπει να δώσουμε κοντά μισό δισεκατομμύριο δραχμές σε μια «δημιουργική» θυγατρική του BBC για να μας φωτίσει με τη σηματοκατασκευαστική τεχνογνωσία της.


Τα νέα σήματα της ΕΡΤ

Κύριε διευθυντά,

Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω τα ακόλουθα για τα όσα δημοσιεύθηκαν στη στήλη «Στάσεις» του κ. Παντελή Μπουκάλα και υπό τον τίτλο «Το σήμα του χρήματος», στο φύλλο της «Καθημερινής» της 11ης/06/08.

1. Είναι προφανές ότι ο συντάκτης σας δεν γνωρίζει πώς λειτουργεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό η τηλεόραση. Δεν γνωρίζει επί παραδείγματι, ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα η τηλεόραση πρέπει να αλλάζει και να βελτιώνει την εταιρική της εικόνα, ακριβώς όπως οι εφημερίδες, σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλάζουν και βελτιώνουν το lay out.

2. Eίναι επίσης προφανές ότι ο συντάκτης σας δεν γνωρίζει πως τη συνολική αλλαγή της εταιρικής εικόνας λίγες μόνο εταιρείες, απόλυτα εξειδικευμένες στο αντικείμενο μπορούν να την υλοποιήσουν.

Και δεν γνωρίζει επίσης ότι το συγκεκριμένο έργο έχει σχετικά υψηλό κόστος, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για «μισή ντουζίνα σήματα» όπως –ελπίζω από άγνοια– αναφέρει, αλλά:

α) Για έξι διαφορετικά λογότυπα (ΕΡΤ, ΕΤ1, ΝΕΤ, ΕΤ3, Ειδήσεις, Αθλητικά).

β) Εξι τηλεοπτικά σήματα προβολής των τριών τηλεοπτικών σταθμών ΝΕΤ, ΕΤ1, ΕΤ3, τα οποία παρήχθησαν εξ υπαρχής είτε «ζωντανά» με ηθοποιούς είτε με γραφιστικές παραστάσεις.

γ) Δέκα διαφορετικά γραφικά προβολής προγράμματος που αποτυπώνονται στην οθόνη τόσο κατά τη διάρκεια του προγράμματος, όσο και κατά τη διάρκεια διαφημιστικών διαλειμμάτων.

δ) Πακέτο παρουσίασης των ειδήσεων στη ΝΕΤ, ΕΤ1, ΕΤ3, που περιλαμβάνει σήμα αρχής και τέλους, 12 διαφορετικές γραφιστικές εφαρμογές παρουσίασης, παράθυρα καλεσμένων κ.λπ.

ε) Πακέτο παρουσίασης αθλητικών εκπομπών ΕΡΤ, που περιλαμβάνει σήμα αθλητικών εκπομπών, σήμα Αθλητικής Κυριακής, γραφιστικά για όλα τα αθλήματα, που προβάλλονται από την ΕΡΤ, όπως κάρτες αθλητών, κάρτες βαθμολογίας κ.λπ.

στ) Παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στη διαμόρφωση της στρατηγικής για την παρουσίαση των διαφημιστικών διαλειμμάτων και την προώθηση των προγραμμάτων των τριών καναλιών της ΕΡΤ.

ζ) Εκπαίδευση του προσωπικού της ΕΡΤ στην εφαρμογή όλων των ανωτέρω.

Όλα αυτά έγιναν στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Η δε θυγατρική εταιρεία του BBC επελέγη για το συγκεκριμένο έργο με απόφαση του Δ.Σ. της ΕΡΤ, αφού έγινε έρευνα σε όλες τις μεγάλες εξειδικευμένες στο αντικείμενο εταιρείες, που έχουν υλοποιήσει αντίστοιχα έργα σε δημόσιες και ιδιωτικές τηλεοράσεις της Ευρώπης.

Η αρχική εισήγηση μάλιστα για τη συγκεκριμένη εταιρεία έγινε ακριβώς από γραφίστες και σκηνοθέτες της ΕΡΤ, οι οποίοι στη συνέχεια συνεργάσθηκαν στενά με τη θυγατρική εταιρεία του ΒΒC για την ανάπτυξη και ολοκλήρωση του έργου.

Κατά συνέπεια, αν αντί να διερωτάται ο συντάκτης σας με εμφανή άγνοια του αντικειμένου, «πόση σοφία και μάλιστα εισαγόμενη χρειαζόταν για να κατασκευαστούν μισή ντουζίνα σηματάκια», είχε απευθυνθεί σε οποιοδήποτε ειδικό, δεν θα είχε χρειασθεί να αναλώσει κόπο και χρόνο για να συντάξει ένα κείμενο παντελώς άσχετο με την πραγματικότητα.

Φυσικά δικαιούται οι καθένας να έχει τις προσωπικές του απόψεις περί αισθητικής, αλλά σοβαροί δημοσιογράφοι σε σοβαρές εφημερίδες, όπως η δική σας, η οποία ποτέ δεν έχει υποκύψει σε εύκολο λαϊκισμό, όπως πολύ καλά γνωρίζω λόγω της μακρόχρονης θητείας σε αυτήν, καλό είναι να ενημερώνονται πριν γράψουν για θέματα που εμφανώς αγνοούν παντελώς.

Χρήστος Παναγόπουλος, Πρόεδρος - Δ/νων Σύμβουλος ΕΡΤ Α.Ε.


Σημείωση συντάκτη: Αντί άλλης απαντήσεως, μία απορία μόνο: Τόσες απαντητικές αράδες έγραψε ο κ. Χρ. Παναγόπουλος, πώς τα κατάφερε να μην αναφέρει το ποσόν που δαπανήθηκε, ούτε σε ευρώ (1.200.000) ούτε σε δραχμές (408.900.000); Με όλη την «εμφανή» και «παντελή άγνοιά» μου για τα σπουδαία «δημιουργικά», ομολογώ ότι θα χρειαζόμουν μια μικρή αναφορά στα ασήμαντα «λογιστικά», ώστε να μην υποκύπτω στον «εύκολο λαϊκισμό».

Παντελής Μπουκάλας

(Καθημερινή, 12/6/2008)


«Είναι προφανές ότι ο συντάκτης σας δεν γνωρίζει πώς λειτουργεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό η τηλεόραση», γράφει ο κ. Πρόεδρος με τον αέρα και την άνεση που του δίνουν τα δικά μας λεφτά! Εννοείται ότι ο δημοσιογράφος Π. Μπουκάλας είναι αδαής, άσχετος, βλάχος, αγράμματος... Αλλιώς δεν θα παρέμενε χαρτοπόντικας (που λέει ο λόγος...) σε μια εφημερίδα, αλλά θα διαχειριζόταν κι αυτός εκατομμύρια ξένα χρήματα για ψύλλου πήδημα! Με 1.200.000 € καταλαβαίνετε, πόσο όμορφα σήματα θα έφτιαχνα εγώ (και καθένας από μας...) Θα προσλαμβάναμε τους καλύτερους μακετίστες του κόσμου και όλο και κάτι θα περίσσευε και για την πάρτη μας...

Αλλά και όμορφα να μην ήταν τα δικά μου ή τα δικά σας σήματα -που πολύ αμφιβάλλω, με 1,2 εκατ. € κάνουμε θαύματα- πόσοι λέτε να πρόσεξαν την αλλαγή στα σήματα, πόσους νέους τηλεθεατές κέρδισε η ΕΡΤ με αυτά και πόσες περισσότερες διαφημίσεις θα μαζέψει; Άρα ούτε απόσβεση της επένδυσης μπορούμε να περιμένουμε. Πολύ σωστά υποψιαζόμαστε ότι πλησιάζει το τέλος εποχής και όλοι σπεύδουν να «ρυθμίσουν» ό,τι προλαβαίνουν!

11 June 2008

Εδώ είναι η αιτία, γιατί αργεί να δύσει ο Ήλιος!

Έχουν ξεχυθεί λόγω καλοκαιρίας στις εξοχές διάφοροι και τον καθυστερούν...


(click)





(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
.

08 June 2008

Πάμε για τρέλες στο ... Λονδίνο I

της Ισμήνης



Άλλοι πάνε για τρέλες στις Σεϋχέλλες, εμείς πάμε για τρέλες στο Λονδίνο. Είναι άλλωστε και πιο σικ να εξοκείλεις με λόρδους και κόμητες παρά με ιθαγενείς !

Πτήση με την Easy-Jet. Η εταιρεία αυτή, σου δίνει τη δυνατότητα να κλείσεις εισιτήριο πριν 5 μήνες π.χ. και να το πληρώσεις πολύ φθηνό. Τώρα όσο να είναι, έχουν κι αυτά ακριβύνει, αλλά εξακολουθούνε να είναι σε χαμηλές τιμές συγκριτικά με τις άλλες αεροπορικές εταιρείες. Πάντως η αλήθεια είναι ότι όταν την πρώτη φορά που πέταξα με την Easy-Jet και είδα το αεροπλάνο με το οποίο θα πέταγα, μου φάνηκε σαν ελικόπτερο .

Βέβαια για άλλη μια φορά ανακαλύπτεις το μεγαλείο της δοξασμένης ελληνική φυλής. Η τακτική της εταιρείας είναι να μην κάνει κρατήσεις θέσεων, αλλά όσο νωρίτερα πηγαίνεις για τσεκ-ιν, τόσο καλύτερη σειρά επιβίβασης έχεις. Σου δίνουν το απόκομμα εισιτηρίου με προτεραιότητα σειράς επιβίβασης και τα γράμματα Α , Β και μετά, όλοι σαν μπουλούκι, εκτός αν έχεις πληρώσει για να μπεις πρώτος κι αν είσαι άτομο με ανάγκες ή με παιδιά, οπότε προηγείσαι. Δηλαδή μεθερμηνευόμενο, όποιος πρόλαβε τον κύριο είδε. Εκεί να δεις εξυπνάδα ο Νεοέλληνας, κάνει τον χαζό και προσπαθεί να γλιστρήσει πλαγίως για να μπει από τους πρώτους .

Τέλος πάντων να μη τα πολυλογώ, άλλη μία εξόρμηση στο Λονδίνο δεν κάνει καθόλου κακό, απεναντίας ανανεώνεις την εικόνα της μίζερης ελλαδίτσας μας.


Έφτασα στο Λονδίνο με μία πρωτοφανή για τα αγγλικά δεδομένα καλοκαιρία. Μιλάμε για ζέστη μέσα Μαΐου που ούτε στην Ελλάδα δεν είχαμε. Την επομένη αλαφιασμένη έτρεχα στο πρώτο μαγαζί που βρήκα να αγοράσω 2 βαμβακερά κοντομάνικα μπλουζάκια. Μετά από 3 ημέρες βέβαια η θερμοκρασία επανήλθε στα φυσιολογικά για την Αγγλία επίπεδα, με κρύο και βροχή. Άντε να τσιτώσει και λιγάκι το μάγουλο και να κάνει αποθήκευση της τόσο ευεργετικής υγρασίας για ένα βελούδινο δέρμα.

Μετά την απαγόρευση του καπνίσματος στην Αγγλία, σε όλους τους δημόσιους χώρους ακόμα και στις παραδοσιακές λονδρέζικές παμπ από τον Ιούνιο του 2007, εδικά οι μεγαλουπόλεις και ακόμα πιο εμφανές στην πρωτεύουσα, είναι ένα απέραντο τασάκι. Όσοι καπνίζουν βέβαια, κρύο κάνει, ζέστη κάνει, φυσάει βρέχει και ούτε ξέρω τι άλλο κάνει, αυτοί είναι έξω από τις παμπ, έξω από τις τράπεζες και τα μαγαζιά (εδώ με μέτρο βέβαια, στην Αγγλία δεν αστειεύονται με τις ώρες διαλείμματος) για να καπνίσουν και οι εργαζόμενοι βιαστικά να ξαναγυρίσουν στο πόστο τους.

Προχθές διάβασα ότι ο Δήμαρχος του Λονδίνου θα τοποθετήσει σε πολλά σημεία της πόλης τεράστια τασάκια για να σβήνουν εκεί τα τσιγάρα τους και να μην τα πετάνε στο δρόμο και στα πεζοδρόμια. Και ένα ακόμη τόλμημα για τα αγγλικά πάντα δεδομένα, απαγορεύει την μεταφορά και την κατανάλωση αλκοόλ στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Στο Λονδίνο πάντα έχεις πολλά να κάνεις, όσες φορές κα να έχεις πάει υπάρχουν μέρη που μόνο όσοι είναι γνήσιοι κάτοικοι της γηραιάς Αλβιόνος και μένουν ακόμα στο Λονδίνο μπορούν να σε πάνε. Ας ξεκινήσουμε από το HATFIELD HOUSE στο Hertfordshire, 21 μίλια από το κέντρο του Λονδίνου. Ένας καταπληκτικός πύργος άριστα συντηρημένος χτισμένος το 1611 από τον Robert Cecil κόμη του Salisbury και πρωθυπουργό του βασιλιά James I, που διετέλεσε κέντρο πολιτικής με τη βασίλισσα Elisabeth Ι και Victoria. Σε αυτό τον πύργο η Ελισάβετ πληροφορήθηκε την ενθρόνισή της.

Μεγάλες αίθουσες, ταπισερί, πίνακες, έπιπλα, το παρεκκλήσιο
διακοσμημένο με θαυμάσια βιτρώ, πίνακες, καλογυαλισμένες πανοπλίες αλόγων και ανθρώπων καθώς και μια πλούσια συλλογή σπαθιών. Η τεράστια αίθουσα του χορού, τις κρύες μέρες του χειμώνα που οι κυρίες δεν μπορούσαν να βγαίνουν έξω, χρησίμευε και για άσκηση πεζοπορίας, την ανεβοκατέβαιναν για να μην πιαστούν οι κακόμοιρες. Τότε είχαν πύργο με ένα μακρύ διάδρομο ακίνητο που περπατούσαν κάνοντας την άσκησή τους. Τώρα έχουμε γυμναστήρια με κοντό κινητό διάδρομο που περπατάμε κάνοντας την άσκησή μας και πληρώνουμε κι από πάνω.

Ο πύργος περιτριγυρισμένος από μια τεράστια έκταση με κήπους άριστα συντηρημένους, δάση και λιβάδια στα οποία ανέμελα και προστατευμένα έβοσκαν ένα μεγάλος αριθμό
ς ελαφιών. Οι απόγονοι του κόμη Salisbury ζουν ακόμα σε ένα κομμάτι του πύργου και το υπόλοιπο το εκμεταλλεύονται με ξεναγήσεις και ένα σωρό δρώμενα που λαμβάνουν χώρα στον πύργο, στην ύπαιθρο και στα υποστατικά του πύργου (άριστα συντηρημένα και ανακαινισμένα καταλλήλως) για να μπορούν να τα εκμεταλλεύονται. Η είσοδος 10 λίρες παρακαλώ μεταφραζόμενες σε 15 €.

Επόμενη εξόρμηση σε κάτι που δεν το έχουμε στην Ελλάδα. Κυνοδρομίες. Έξω από ο Λονδίνο σε μια περιοχή που ονομάζεται Walthamstow βρίσκεται το Walthamstow Stadium όπου γίνονται οι δημοφιλείς για τους Άγγλους, κυνοδρομίες. Είσοδος πάλι 10 λίρες , ποσό που δεν συμπεριλαμβάνει ούτε το ελάχιστο έστω για μία φορά ποντάρισμα. Ένα ωραιότατο στάδιο με θαυμάσιες εγκαταστάσεις, στεγασμένο χώρο για θεατές όπου σερβίρεται φαγητό, αναψυκτικά κλπ και ο μη στεγασμένος χώρος, που βασικά είναι για τους καπνιστές. Ο γύρος του διαδρόμου τρεξίματος των σκύλων είναι στα 400 μέτρα περίπου. Συνολικά γίνονται 14 κυνοδρομίες, 1 ανά 15 λεπτά, διαφόρων αποστάσεων ακόμη και με εμπόδια. Τα σκυλιά τρέχουν ανά 6άδες και με νούμερα τυπωμένα σε μπάντες διαφόρων χρωμάτων που τυλίγουν την πλάτη και την κοιλιά τους .

Πριν από κάθε κούρσα τα βολτάρουν οι βοηθοί κρατώντας τα από το λουρί και πάντα με φίμωτρο. Όλα είναι ράτσας greyhound μαύρα, γκρι, καφέ, άσπρα κλπ., μακριά και γυμνασμένα πόδια, ανοιχτό στέρνο χωρίς καθόλου κοιλιά και μουσούδα μακρόστενη σαν τορπίλη. Περπατάνε σαν να χορεύουνε με απαράμιλλη χάρη και κομψότητα. Πανέμορφα.

Αναρωτήθηκα τι τα κάνουν αυτά τα σκυλιά όταν πλέον δεν αποδίδουν στους αγώνες και είναι παθητικό για τον ιδιοκτήτη τους. Μου είπαν ότι τα πουλάνε έναντι μικρού ποσού, αν και είναι ράτσας, διότι είναι πολυέξοδα και μεγάλα και θέλουν ανοιχτό χώρο να διαβιώσουν. Κάποιος άλλος μου είπε ότι τους κάνουν ευθανασία. Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα ζωόφιλη, δεν μου άρεσε καθόλου η σκέψη αυτή .

Στον στεγασμένο χώρο υπάρχουν γκισέ στα οποία παίζεις από μισή λίρα μέχρι όσο αντέχει η τσέπη σου, με 4 κατηγορίες πονταρίσματος, winner (νικητής), place (1ος–2ος νικητής), την 3η δεν τη θυμάμαι και την 4η να προβλέψεις σωστά τους 3 πρώτους και εκεί είναι και τα πολλά λεφτά.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ο τρόπος που ποντάρουν οι θεατές στον μη στεγασμένο χώρο. Σε συγκεκριμένο σημείο υπάρχουν 3 ή 4 πίνακες μακρόστενοι μαύροι όπως είχαν παλιά τα σχολεία, στηριγμένοι σε αντίστοιχα καβαλέτα με φως από πάνω τους και γραμμένο πάνω–πάνω με κιμωλία το όνομα του γραφείου στοιχημάτων. Μπροστά στέκεται ένας κύριος, o booker, στον οποίοι πάνε και στοιχηματίζουν και ο βοηθός του, ο οποίος παίρνει τα χρήματα. Αυτός ο booker, πριν από κάθε κυνοδρομία, γράφει σε στήλη τα ονόματα με τα οποία τρέχουν τα σκυλιά και δίπλα το ποσοστό που αποδίδει κάθε στοίχημα. Στο μικρό του δαχτυλάκι έχει δεμένο ένα σφουγγαράκι και με μια εκπληκτική ταχύτητα γράφει και σβήνει χωρίς να κάνει λάθος. Τους παρακολουθούσα συνέχεια γιατί πραγματικά ήταν αξιοπερίεργο και ταυτόχρονα παλιομοδίτικο, διότι φορούσαν στο κεφάλι τους καπέλο πομπέ που αν θυμάμαι καλά το λένε melon .

Ενδιάμεσα σε 2 κυνοδρομίες βραβεύουν και τον νικητή του τελευταίου αγώνα μαζί με τον ιδιοκτήτη του. Εκεί πραγματικά γέλασα. Η βράβευση γίνεται σε ένα βάθρο μπροστά στην εξέδρα των δημοσιογράφων. Εμφανίζεται μια κουστωδία 6-7 ατόμων, μεταξύ των οποίων ο ιδιοκτήτης του ζώου με τη σύζυγο φορώντας τα καλά της, και μαζί η μικρή κόρη ντυμένη στα χρώματα του σκύλου. Μπροστά πηγαίνει ο φύλακας–κτηνίατρος κρατώντας τον σκύλο τον οποίο τοποθετεί πάνω στο βάθρο και δίπλα του κάθεται με πόζα σταρ η κόρη ή η κυρία και γύρω τους οι υπόλοιποι. Φωτογραφίες, χαμόγελα, χάδια στην πλάτη και φιλιά στη μουσούδα του σκύλου που τους αποφέρει χρήματα. Μια ωραία παράσταση κι αυτή.

10 με 10.15 το βράδυ έχουν τελειώσει οι κυνοδρομίες και κερδισμένοι ή χαμένοι παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής. Στο επόμενο η συνέχεια! Σιγά τις τρέλες θα μου πείτε! Καλά το πιστέψατε;

07 June 2008

Αρχίζει το ματς...

...
Η ένταση και ο ποδοσφαιρικός φανατισμός έχουν φτάσει πανευρωπαϊκά στο αποκορύφωμα. Πολωνικές λαϊκές εφημερίδες καλούν τον προπονητή της ομάδας τους να «πάρει τα κεφάλια των Γερμανών, όπως έκαναν τα παλικάρια μας τον 15ο αιώνα...» και άλλα εξόχως εθνικιστικά, δείχνοντας ταυτόχρονα σε σχετικά κακόγουστα φωτομοντάζ τον τρόπο που θα ενεργήσει ο προπονητής. Οι αντίστοιχες γερμανικές φυλλάδες συγκρατούνται ακόμα λιγάκι, γιατί κάθε ιστορική ανταπόδοση δεν θα χρειαστεί να φτάσει στο Μεσαίωνα, αλλά θα εστιάσει σε γεγονότα πριν από 60-70 χρόνια με τη χιτλερική επιδρομή στην ανατολική Ευρώπη και άλλα γνωστά επεισόδια.

Αυτά μόνο στο γερμανο-πολωνικό «μέτωπο». Σε άλλα ανάλογα μέτωπα εξελίσσονται αντίστοιχες δημοσιογραφικές συγκρούσεις, οι οποίες δεν φτάνουν όμως μέχρι την Ελλάδα, όπου απολαμβάνουμε αραχτοί το θέαμαμ από το θρόνο του πρωταθλητή...



Με αυτή την ευκαιρία και ένα σχετικό ανέκδοτο!
Πάει ο δικός μας στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αφού έσκασε πολλά λεφτά για να κλείσει μια αριθμημένη θέση στην εξέδρα. Κάθεται άνετος, αλλά βλέπει ότι τη στιγμή που αρχίζει ο αγώνας, η διπλανή του θέση παραμένει κενή. Ρωτάει έκπληκτος τον κύριο από την άλλη πλευρά της άδειας θέσης, πώς και μένει κενή μια τόσο ακριβή θέση σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Εκεί του μαρτυράει ο άγνωστος γείτονας την αλήθεια:
«Κύριέ μου, εγώ πήρα 2 εισιτήρια, ένα για μένα και ένα για τη γυναίκα μου, πάντα πηγαίναμε μαζί στους τελικούς... Αλλά δυστυχώς πέθανε η καλή γυναίκα
μου και αναγκαστικά ήρθα μόνος!»
Τάχασε ο δικός μας, ψελλίζει αμήχανος: «Συλλυπητήρια, να με συγχωρείτε, δεν το ήξερα...», αλλά συνεχίζει όλος περιέργεια: «Καλά, γιατί δεν καλέσατε κάποιον φίλαθλο συγγενή σας, αφού υπάρχει το εισιτήριο;»
«Χμμμ» μουρμουρίζει ο άλλος «ποιος να έρθει, αφού είναι όλοι στην κηδεία...»


(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
.

06 June 2008

Απαγόρευση της μαντίλας στα τουρκικά πανεπιστήμια

«Χαστούκι» στον Ερντογάν από τους στρατιωτικούς

του Αλέξανδρου Πιστοφίδη, δημοσιογράφου

Ως γνωστόν, με νόμο του Φεβρουαρίου και κόντρα στον αυστηρό νόμο του Κεμάλ Ατατούρκ που απαγόρευε αυστηρά την μαντίλα και το φέσι, ο Ερντογάν είχε επιτρέψει την μαντίλα στα πανεπιστήμια της Τουρκίας. Το ανώτατο δικαστήριο της Τουρκίας έκρινε πως ο νόμος αυτός είναι αντισυνταγματικός. Ήδη έγιναν οι πρώτες διαδηλώσεις των ισλαμιστών έξω από τα πανεπιστήμια.

Για να γίνει κατανοητό τι ακριβώς συμβαίνει στην Τουρκία, πέρα από τη διαμάχη στρατιωτικών και ισλαμιστών, νομίζω πως είναι σκόπιμο, για όσους τουλάχιστον δεν το γνωρίζουν, να πως πως ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε επιβάλει τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους με έναν νόμο που έχει ρίζα ελληνική. Ο νόμος αυτός που αποτελεί τον βασικό πυλώνα του κεμαλισμού λέγεται «Laiklik» από την ελληνική λέξη λαϊκός και απαγορεύει κάθε ανάμιξη της θρησκείας σε θέματα δημοσίου βίου αλλά και την ανάρτηση κάθε θρησκευτικού συμβόλου σε δημόσιους χώρους. Σε μια ιστορική ομιλία του, ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε πει τα εξής για το Ισλάμ, που αν τα έλεγε κάποιος άλλος θα τον είχαν κρεμάσει.

«Κανόνες και θεωρίες ενός γέρου άραβα και δυσνόητες ερμηνείες από γενεές ολόκληρες βρόμικων και αδαών παπάδων έχουν καθορίσει εδώ και 500 χρόνια όλους τους νόμους του αστικού και ποινικού δικαίου στην Τουρκία. Οι νόμοι αυτοί καθόριζαν τη μορφή του συντάγματος, ακόμη και τις πιο ασήμαντες πράξεις κάθε πολίτη, την διατροφή του, τις ώρες του ύπνου, την εξωτερική εμφάνιση, το περιεχόμενο μάθησης στα σχολεία, τα ήθη και έθιμα, μέχρι και τις πιο απόκρυφες σκέψεις. Το Ισλάμ, αυτή η παρανοϊκή θεϊκή διδασκαλία ενός ανήθικου βεδουίνου, είναι ένα σαπισμένο ψοφίμι που δηλητηριάζει τη ζωή μας». (Ομιλία του Κεμάλ Ατατούρκ για την αναδιάρθρωση του τουρκικού κράτους από το βιβλίο της: Necla Kelek: Die fremde Braut, ISBN 3-442-15386-7;

Όταν τα έλεγε αυτά και απαγόρευε στους μουλάδες να μπουν σε σχολεία, εμείς στη Θράκη όχι μόνο επιτρέπαμε την διδασκαλία του Κορανίου στα τουρκικά σχολεία αλλά για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο επιβάλαμε την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας και στους πομάκους και τα μαθήματα γινόταν από μουφτήδες. Στη χώρα μας οι περισσότεροι πολιτικοί μας βλέπουν τον Ανθιμο και «τα κάνουν πάνω τους». Γιατί λοιπόν να μην κάνει εξωτερική πολιτική και αργότερα και εσωτερική. Ποιος ξέρει τι θα φέρει ο χρόνος!

Ενημέρωση: «όποιος πληρώνει παραγγέλνει και το χορό»

του Αλέξανδρου Πιστοφίδη, δημοσιογράφου

Ο μεγιστάνας των ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοχ, δήλωσε πριν λίγες ημέρες, πως «μέσα σε πέντε ή δέκα χρόνια δεν θα είναι πια οικονομικά βιώσιμο να τυπώνονται οι κλασικές εφημερίδες» (βλέπε «Metro» 30.05). Ο Μέρντοχ ανέφερε διάφορους λόγους που συνηγορούν με αυτήν την εκτίμησή του αλλά η αιτιολογία του θυμίζει λίγο την εξήγηση για το όπιο που βρίσκουμε σε μεσαιωνικά «επιστημονικά» συγγράμματα και η οποία λέει: «το όπιο προκαλεί ύπνο λόγω των υπνωτικών του ιδιοτήτων».

Ο άνθρωπος που αγόρασε πάνω από 170 εφημερίδες σε ολόκληρο τον κόσμο για να τις μετατρέψει σε φυλλάδες-φερέφωνα των ιδεοληψιών του και των οικονομικών συμφερόντων του αναφέρει διάφορους λόγους αλλά αποσιωπά τον σημαντικότερο. Μετά τους πολιτικούς, οι δημοσιογράφοι είναι η επαγγελματική ομάδα με την χαμηλότερη αξιοπιστία σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι πολίτες βλέπουν πως εφημερίδες και δημοσιογράφοι εξαρτώνται οικονομικά ολοένα και περισσότερο από τις διαφημίσεις και λιγότερο από τους αγοραστές και οι διαφημίσεις προέρχονται από τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Οι πολίτες γνωρίζουν πως, όποιος πληρώνει παραγγέλνει και το χορό.

Αυτή είναι η κύρια αιτία της αποστροφής του κόσμου προς την χρηματοδοτούμενη και εν μέρει πληρωμένη δημοσιογραφία. Πολλοί πολίτες γνωρίζουν ακόμη πως πολλοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να μη γράψουν για κάποιους ή για να αποσιωπήσουν γεγονότα δημοσίου ενδιαφέροντος. Π.χ. ποιες εφημερίδες έγραψαν πριν μερικούς μήνες πως η αλυσίδα Carrefour απέλυσε δύο εκπροσώπους των εργαζομένων της; Είναι πολλά τα λεφτά από τις διαφημίσεις για να τα ρισκάρει κάποιος εκδότης για την αλήθεια.

Έχει άδικο ο Λαζόπουλος όταν λέει πως εδώ και χρόνια, οι δημοσιογράφοι που κάνουν ρεπορτάζ πηγαίνουν συνήθως στις λαϊκές και όχι σε κάποιο επώνυμο σούπερ μάρκετ που πληρώνει εκατομμύρια το χρόνο για διαφήμιση;

05 June 2008

Παγκόσμια Ημέρα για το Περιβάλλον, 2008 II

Ελλάδα, Πλανήτης Γη


Δρ. Θόδωρος Κουσουρής, περιβαλλοντολόγος

Σήμερα γιορτάζουμε για το περιβάλλον –είναι βλέπετε επέτειος, και μας θέλουν να νοιαζόμαστε γιαυτό, σήμερα. Συνήθως, κάθε επετειακή εκδήλωση έχει πρόσκαιρο χαρακτήρα, μόνο για το σήμερα, χωρίς βάθος χρόνου και συνέπεια. Ωστόσο, η Παγκόσμια Ημέρα για το Περιβάλλον οφείλει να είναι ημέρα υπενθύμισης των υποχρεώσεων μας απέναντι στο συνάνθρωπο και στη φύση, για τη διαφύλαξη της αρμονίας των σχέσεων της φύσης.

Έτσι, καλούμαστε σήμερα επετειακά, να καθαρίζουμε, να φροντίζουμε, να ανακυκλώνουμε, να… να… για την ευαισθητοποίηση και συνειδητοποίηση; Και αύριο; Αύριο όμως τι; Τις υπόλοιπες 364 μέρες είμαστε πράγματι διατεθειμένοι να συμμετέχουμε ενεργά για την καλύτερη ποιότητα ζωής ή θα περιμένουμε την επόμενη χρονιά για να γιορτάσουμε και πάλι την ημέρα του περιβάλλοντος 2009; Μπορούμε να συμμετέχουμε ενεργά για την ανακύκλωση, για την εξοικονόμηση του νερού και της ενέργειας; Να νοιαζόμαστε για τη γειτονιά, την πόλη, τον τόπο μας, τον πλανήτη, για το συνάνθρωπό μας; Όμως κάθε χρόνο το ίδιο ερώτημα.

Έχουμε πλέον συνηθίσει στα λόγια, στις διαφημιστικές καμπάνιες. Είμαστε όμως έτοιμοι για ουσιαστική αλλαγή στις συνήθειες, νοοτροπίες και συμπεριφορές, σε ότι μας απειλεί τοπικά και πλανητικά, σε ότι μας δυναμώνει και μας ενώνει ως έμβια και…με νου όντα; Δυστυχώς, βιώσαμε και βιώνουμε την αποδυνάμωση της δυναμικής των διεθνών συνδιασκέψεων για το περιβάλλον, τις τρελές αγελάδες, τις διατροφικές απειλές για την υγεία μας με το ηλιέλαιο, τις ατελείωτες τοπικές διαμάχες με τους ΧΥΤΑ, τις απειλές και τους κινδύνους από τη λειψυδρία, από τις πλημμύρες, την ερημοποίηση, την εχθροκέρδια των τροφίμων, την ανέχεια και την εξαθλίωση του αναπτυσσόμενου κόσμου, τα λόγια τα μεγάλα για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και την πρόσφατη μόδα με τα βιοκαύσιμα-αγροκαύσιμα.

Κανείς όμως δεν συνιστά στους αγρότες να αποφεύγουν να καλλιεργούν πηγές βιομάζας που χρειάζονται μεγάλες εκτάσεις, γόνιμα εδάφη, πολύ νερό και πολλά λιπάσματα. Όσο για το τόπο μας, στο όνομα της προστασίας και διαφύλαξης του περιβάλλοντος, ζούμε συνεχιζόμενες φαρσοκωμωδίες με σουρεαλιστικές προεκτάσεις με συμμέτοχους όλους μας. Η προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, βάλλεται τεχνηέντως. Οι παραλίες και ο αιγιαλός, ως τα πλέον προσοδοφόρα φιλέτα διαχωρίζονται από τους απλούς πολίτες, ενώ παραμένουν τα γνωστά προβλήματα των συνεχιζόμενων εκχωρήσεων, διανομών, και σε συμφέροντα με καταπατητές. Όσο για τη νομοθεσία ή καλύτερα τη πολύ-νομοθεσία, είναι δύσκολο έως αδύνατο να εφαρμοστεί μέσα στην γραφειοκρατία και τα πολιτικά ρουσφέτια.

Ωστόσο, από σήμερα, ας οπλιστούμε με αισιοδοξία και με συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς στόχους. Οι λύσεις των ζητημάτων βρίσκονται στα χέρια μας. Όλοι μαζί μπορούμε να απαιτήσουμε και διεκδικήσουμε με επιχειρήματα και διάλογο, αυτά που μας λείπουν για να αντιστρέψουμε τη σημερινή κατάσταση, προσβλέποντας με οράματα και προοπτικές ένα καλύτερο αύριο. Ασφαλώς και απαιτούμε καλύτερη ποιότητα ζωής και καταγγέλλουμε δημόσια, οτιδήποτε εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και καταστρέφει ότι το καλύτερο και αγνότερο μας έχουν αφήσει οι προπάπποι μας.

Εδώ στην Ελλάδα υπάρχει πλούτος από αξίες που μπορούν να αξιοποιηθούν κατάλληλα και να προσφέρουν πολύτιμα αγαθά σε όλους. Αλήθεια έχει η χώρα μας, το περιβάλλον μας, κοινωνικές διαστάσεις με αστείρευτες δυνάμεις, με δράσεις ζωής και ζωντάνιας. Αλλά, χρειάζεται την προσοχή όλων. Γιατί, μπορεί και να καταρρέει, όταν επεμβαίνει άκριτα και βάναυσα ο ανθρώπινος παράγοντας, που διαταράσσει την αρμονική λειτουργία-συνεργασία των έμβιων όντων και άβιων συστατικών του περιβάλλοντος. Να χαρούμε τις γιορτές για το Περιβάλλον και … τα μάτια, την προσοχή μας πάντοτε εστραμμένη σ’αυτό. Η μέρα αυτή, η παγκόσμια μέρα για το περιβάλλον, ας γίνει μέρα αφύπνισης και εγρήγορσης για όσα συμβαίνουν στον περίγυρό μας, αλλά και σε ολόκληρη τη Γη.

Γιατί το Περιβάλλον περιλαμβάνει όχι μόνο τη φύση με τη γοητεία των σχέσεων της, αλλά και τον άνθρωπο που αναζητά και ελπίζει σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, καλύτερη ποιότητα ζωής. Γιορτάζουμε για να θυμηθούμε ότι υπάρχει το Περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπνέουμε, ζούμε, εργαζόμαστε, δημιουργούμε. Και να επιδιώξουμε για να γίνει πραγματική γιορτή. Γιατί, ανέκαθεν οι κάθε είδους παρόμοιες συνευρέσεις υπήρξαν και δημιουργικές και αποτελεσματικές για να διαμορφώνουν πάντοτε στάσεις και τάσεις. Αποτελούν, εν τέλει, τρόπους επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων και προβληματισμών για το καλύτερο αύριο.

04 June 2008

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, 2008 I

Ανακοίνωση της Οικολογικής Παρέμβασης Ηρακλείου



Περιβάλλον ανυπεράσπιστο. Ήρθε πάλι η μέρα σου. Λόγια, εκδηλώσεις, άρθρα, αφιερώματα... Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Κι όμως πέρασε ένας χρόνος. Ένας χρόνος που το ενεργειακό ζήτημα και η κλιματική αλλαγή ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλου του πλανήτη. Ένα καλοκαίρι που σημαδεύτηκε από τις δασικές πυρκαγιές σε όλη τη Μεσόγειο. Ένας χρόνος που η κατασπατάληση της ενέργειας και των φυσικών πόρων, η καλπάζουσα αστικοποίηση, η εξάντληση του νερού, η άνιση κατανομή τροφής και πλούτου στον πλανήτη, η ρύπανση των υδάτων και της ατμόσφαιρας, η υποβάθμιση του εδάφους και της τροφής, η εξαφάνιση ειδών και η υποβάθμιση των οικοτόπων συνέχισαν να απειλούν την ποιότητα ζωής μας και τη βιωσιμότητα του πλανήτη.

Πως άραγε το οικολογικό ζήτημ
α που για χρόνια υποτιμήθηκε ή ‘θάφτηκε’ βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο του προβληματισμού πολιτικών, μέσων μαζικής ενημέρωσης και πολιτών; Σ' αυτό ήταν πολύ μεγάλη η συνεισφορά των οικολογικών οργανώσεων των οποίων η ακούραστη δράση (από το 1970) βασίστηκε σε επιστημονικές μελέτες. Η μεγάλη προσφορά τους είναι ότι βοήθησαν το ευρύ κοινό να καταλάβει ότι η επιβίωση του πλανήτη αποτελεί την μεγαλύτερη προτεραιότητα και ο δρόμος για τη σωτηρία του είναι η ενεργοποίηση του πολίτη.

Οι συνέπειες της υποβάθμισης του περιβάλλοντος έχουν γίνει αισθητές σε όλους τους τομείς της ζωής μας και το τίμημα καλούμαστε σήμερα να το πληρώσουμε όλοι. Η αυξημένη συχνότητα και ένταση των ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων (καταιγίδες, πλημμύρες, κυκλώνες, καύσωνες, ξηρασίες) και η προοδευτική απορρύθμιση του κλίματος σε ολόκληρο τον πλανήτη έχουν καταστήσει πλέον σαφές ότι είναι επείγουσα ανάγκη να περιοριστούν δραστικά οι δραστηριότητες που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου όπως η παραγωγή ενέργειας από ορυκτά κα
ύσιμα.

Οι αιτίες των αυριανών πολέμων είναι πια γνωστές. Μήπως το νερό δεν αποτελεί ένα από τα κλειδιά της σύγκρουσης Ισραήλ και Παλαιστινίων; Η προαναγγελθείσα έλλειψη πετρελαίου δεν εξηγεί άραγε το ‘μεγάλο παιχνίδι’ που οδηγεί σε αντιπαράθεση τη Ρωσία και τους Δυτικούς στον Καύκασο και την κεντρική Ασία; Μήπως η δυστυχία του Νταρφούρ δεν οφείλεται στον αγώνα για την κυριαρχία πάνω στους φυσικούς πόρους του;

Η μεταστροφή της κοινής γνώμης πιέζει ακόμα και τις απρόθυμες κυβερνήσεις να επενδύσουν σε εναλλακτικές ενεργειακές λύσεις. Πολλές χώρες υπόσχονται να ενεργοποιήσουν την ‘πράσινη οικονομία’. Ο κερδισμένος θα είναι άραγε το περιβάλλον; Καθόλου σίγουρο όταν έχει ήδη ανακοινωθεί η κατασκευή εκατοντάδων νέων πυρηνικών αντιδραστήρων και όταν υπάρχουν πολιτικοί, όπως ο Έλληνας Υπουργός Δημοσίων Έργων που αποκαλούν ‘πράσινη’ την πυρηνική ενέργεια. Καθόλου σίγουρο όταν στη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ στο Μπαλί, ενώ η ανθρωπότητα περίμενε από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων του πλανήτη να δρομολογήσουν μια παγκόσμια συμφωνία-διάδοχο του Πρωτοκόλλου του Κιότο, δεσμευτική για όλα τα κράτη που θα εξασφάλιζε τις απαιτούμενες μειώσεις στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, κατέληξε να παίρνει παράταση με έναν «Οδικό Χάρτη» που προβλέπει διαπραγματεύσεις δύο χρόνων, που θα ολοκληρωθούν με συμφωνία που θα τεθεί σε ισχύ από το 2013.

Αυτό το αίσθημα ανασφάλειας δεν πρέπει να μας καθηλώνει και να μας αδρανοποιεί. Αντίθετα, οφείλουμε να κινητοποιηθούμε και να κινητοποιήσουμε και τους άλλους για να συμβάλουμε όλοι μαζί στην επιβολή νέων μοντέλων πολιτικής και διαβίωσης. Πάρα πολλά εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους και την καθημερινότητά μας καθώς καλούμαστε επειγόντως να αλλάξουμε συνήθειες. Να περιορίσουμε τη χρήση του ΙΧ και να στραφούμε στο περπάτημα, στο ποδήλατο και στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να στραφούμε σε μία ορθολογική κατανάλωση νερού και ενέργειας, με εξοικονόμηση και με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Να αποφεύγουμε τα προϊόντα με υπερβολική συσκευασία, να ανακυκλώνουμε τα απορρίμματα και να περιορίσουμε την κατανάλωση.

Αυτές οι χειρονομίες της καθημερινής ζωής είναι ουσιαστικές αλλά ταυτόχρονα εμείς, ως καταναλωτές και πολίτες οφείλουμε να ασκούμε πιέσεις στους θεσμούς οι οποίοι καθορίζουν σε όλα τα επίπεδα, το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε. Nα απαιτούμε όλες οι δραστηριότητες του τόπου μας να είναι σύμφωνες με την αρχή της βιωσιμότητας, δηλαδή να διατηρούν και να προστατεύουν το περιβάλλον. Είναι πια επιτακτική η ανάγκη, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να αντισταθούμε με οργανωμένες και συλλογικές δράσεις στις επιβουλές κατά του περιβάλλοντος και της ίδιας της ζωής μας που έχουν, συχνά, σιωπηλά καθιερωθεί ως δήθεν εύλογες και αναπόφευκτες.

Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου

Μη κρατικά πανεπιστήμια

...
Όσο υποβαθμίζονται τα δημόσια πανεπιστήμια, ο κόσμος του Internet, ιδίως οι νέοι, διαμορφώνουν απόψεις, οι οποίες σύντομα θα διαχυθούν σε όλη την κοινωνία και θα αποτελέσουν εκ των πραγμάτων πυξίδα για οριστικές λύσεις
, αν δεν ανατραπεί η σημερινή αρρωστημένη κατάσταση. Κάποιοι θα μείνουν στις «καταγγελίες», όπως πριν από 20 χρόνια κατήγγειλαν κάποιοι την ιδιωτική ραδιοφωνία, ενώ γύρω τους λειτουργούσαν ήδη δεκάδες ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί - με τις γνωστές επιπτώσεις!


(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)