Ο μεγιστάνας των ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοχ, δήλωσε πριν λίγες ημέρες, πως «μέσα σε πέντε ή δέκα χρόνια δεν θα είναι πια οικονομικά βιώσιμο να τυπώνονται οι κλασικές εφημερίδες» (βλέπε «Metro» 30.05). Ο Μέρντοχ ανέφερε διάφορους λόγους που συνηγορούν με αυτήν την εκτίμησή του αλλά η αιτιολογία του θυμίζει λίγο την εξήγηση για το όπιο που βρίσκουμε σε μεσαιωνικά «επιστημονικά» συγγράμματα και η οποία λέει: «το όπιο προκαλεί ύπνο λόγω των υπνωτικών του ιδιοτήτων».
Ο άνθρωπος που αγόρασε πάνω από 170 εφημερίδες σε ολόκληρο τον κόσμο για να τις μετατρέψει σε φυλλάδες-φερέφωνα των ιδεοληψιών του και των οικονομικών συμφερόντων του αναφέρει διάφορους λόγους αλλά αποσιωπά τον σημαντικότερο. Μετά τους πολιτικούς, οι δημοσιογράφοι είναι η επαγγελματική ομάδα με την χαμηλότερη αξιοπιστία σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι πολίτες βλέπουν πως εφημερίδες και δημοσιογράφοι εξαρτώνται οικονομικά ολοένα και περισσότερο από τις διαφημίσεις και λιγότερο από τους αγοραστές και οι διαφημίσεις προέρχονται από τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Οι πολίτες γνωρίζουν πως, όποιος πληρώνει παραγγέλνει και το χορό.
Αυτή είναι η κύρια αιτία της αποστροφής του κόσμου προς την χρηματοδοτούμενη και εν μέρει πληρωμένη δημοσιογραφία. Πολλοί πολίτες γνωρίζουν ακόμη πως πολλοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να μη γράψουν για κάποιους ή για να αποσιωπήσουν γεγονότα δημοσίου ενδιαφέροντος. Π.χ. ποιες εφημερίδες έγραψαν πριν μερικούς μήνες πως η αλυσίδα Carrefour απέλυσε δύο εκπροσώπους των εργαζομένων της; Είναι πολλά τα λεφτά από τις διαφημίσεις για να τα ρισκάρει κάποιος εκδότης για την αλήθεια.
Έχει άδικο ο Λαζόπουλος όταν λέει πως εδώ και χρόνια, οι δημοσιογράφοι που κάνουν ρεπορτάζ πηγαίνουν συνήθως στις λαϊκές και όχι σε κάποιο επώνυμο σούπερ μάρκετ που πληρώνει εκατομμύρια το χρόνο για διαφήμιση;
