Ο κ. Αλέξανδρος Μιτζάλης, από το Ιβρύ συν Σεν της Γαλλίας, γράφει στο ΒΗΜΑ, 4/3/2009:
Από τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου στον κ. Στ. Κασιμάτη («Το Βήμα της Κυριακής», 8 Φεβρουαρίου 2009) συγκρατούμε πρωτίστως τη δήλωσή του «Σέβομαι τις απόψεις όλων, ως έκφραση του δικαιώματος των ανθρώπων στην ελευθερία της γνώμης».
Έτσι λοιπόν όλοι οι ταπεινοί καλλιεργητές των γραμμάτων, οι επιστολογράφοι, οι συντάκτες μπορούν να απαντήσουν στον προκαθήμενο της ελλαδικής Εκκλησίας με καλή πίστη και χωρίς πάθος. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος δηλώνει ότι «η Εκκλησία απευθύνεται σε όλους χωρίς διακρίσεις και τους καλεί κοντά της με πνεύμα ελευθερίας και αγάπης», οι πνευματικά χειραφετημένοι μπορούν να του απαντήσουν με τη σειρά τους ότι «η ελεύθερη έρευνα απευθύνεται σε όλους χωρίς διακρίσεις και τους καλεί κοντά της με πνεύμα ελευθερίας και αγάπης».
Ακολούθως ο κ. Ιερώνυμος παρατηρεί: «Δεν μπορούμε πια να επικαλούμεθα συνεχώς τους αρχαίους ημών προγόνους, τον Περικλή και τον Παρθενώνα. Τι θα γίνει, αυτό θα μας θρέψει συνέχεια;» Μακάρι να είχαμε κάτι καινούργιο να προσθέσουμε σε αυτό που βρήκαμε για να μη συρρικνωθεί η παράδοση! Η αρχαία ελληνική παράδοση βρίσκεται πάντα σε εξέλιξη από την εποχή της Αναγέννησης, τη χορεία των στοχαστών (Δαρβίνος, Φρόυντ, σύγχρονοι φιλόσοφοι), οι οποίοι σε όλους τους τομείς αναλύουν τους αρχαίους μύθους, εμβαθύνουν στην «ελληνική εμπειρία», δηλαδή στο κάλλος και στην επιστημονική έρευνα, ενώ η «χριστιανική εμπειρία» συρρικνώνεται συνεχώς.
Μακάρι να είχαμε μια ανανέωση του χριστιανικού πνεύματος, αλλά αντί γι΄ αυτό έχουμε αναγγελίες για την ανέγερση νοσοκομείων, φιλανθρωπικών ιδρυμάτων κτλ., ωσάν η Ελλάδα να ήταν ένα κράτος αρρώστων. Η ευρωπαϊκή μας παιδεία μάς έχει προετοιμάσει στο να δεχόμαστε την ελληνική αρχαιότητα ως βάση της προόδου και της επιστήμης. Η ελληνική εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο που άνοιξαν οι μεγάλοι Διδάσκαλοι του Γένους προς την επιστήμη και την έρευνα, αν θέλει να σταθεί δίπλα στα ευρωπαϊκά έθνη.
Από τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου στον κ. Στ. Κασιμάτη («Το Βήμα της Κυριακής», 8 Φεβρουαρίου 2009) συγκρατούμε πρωτίστως τη δήλωσή του «Σέβομαι τις απόψεις όλων, ως έκφραση του δικαιώματος των ανθρώπων στην ελευθερία της γνώμης».
Έτσι λοιπόν όλοι οι ταπεινοί καλλιεργητές των γραμμάτων, οι επιστολογράφοι, οι συντάκτες μπορούν να απαντήσουν στον προκαθήμενο της ελλαδικής Εκκλησίας με καλή πίστη και χωρίς πάθος. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος δηλώνει ότι «η Εκκλησία απευθύνεται σε όλους χωρίς διακρίσεις και τους καλεί κοντά της με πνεύμα ελευθερίας και αγάπης», οι πνευματικά χειραφετημένοι μπορούν να του απαντήσουν με τη σειρά τους ότι «η ελεύθερη έρευνα απευθύνεται σε όλους χωρίς διακρίσεις και τους καλεί κοντά της με πνεύμα ελευθερίας και αγάπης».
Ακολούθως ο κ. Ιερώνυμος παρατηρεί: «Δεν μπορούμε πια να επικαλούμεθα συνεχώς τους αρχαίους ημών προγόνους, τον Περικλή και τον Παρθενώνα. Τι θα γίνει, αυτό θα μας θρέψει συνέχεια;» Μακάρι να είχαμε κάτι καινούργιο να προσθέσουμε σε αυτό που βρήκαμε για να μη συρρικνωθεί η παράδοση! Η αρχαία ελληνική παράδοση βρίσκεται πάντα σε εξέλιξη από την εποχή της Αναγέννησης, τη χορεία των στοχαστών (Δαρβίνος, Φρόυντ, σύγχρονοι φιλόσοφοι), οι οποίοι σε όλους τους τομείς αναλύουν τους αρχαίους μύθους, εμβαθύνουν στην «ελληνική εμπειρία», δηλαδή στο κάλλος και στην επιστημονική έρευνα, ενώ η «χριστιανική εμπειρία» συρρικνώνεται συνεχώς.
Μακάρι να είχαμε μια ανανέωση του χριστιανικού πνεύματος, αλλά αντί γι΄ αυτό έχουμε αναγγελίες για την ανέγερση νοσοκομείων, φιλανθρωπικών ιδρυμάτων κτλ., ωσάν η Ελλάδα να ήταν ένα κράτος αρρώστων. Η ευρωπαϊκή μας παιδεία μάς έχει προετοιμάσει στο να δεχόμαστε την ελληνική αρχαιότητα ως βάση της προόδου και της επιστήμης. Η ελληνική εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο που άνοιξαν οι μεγάλοι Διδάσκαλοι του Γένους προς την επιστήμη και την έρευνα, αν θέλει να σταθεί δίπλα στα ευρωπαϊκά έθνη.
Να προσθέσω εγώ ότι η αρχαιολατρεία και μαρμαλολαγνεία σίγουρα αποπροσανατολίζει από τα σημερινά προβλήματα των ανθρώπων και της κοινωνίας, αλλά ποιοι είναι αυτοί που, κατά κύριο λόγο, δεν έχουν τίποτα καινούργιο να που και προσφεύγουν με το παραμικρό στις γραφές των λαών της ερήμου; Προφανέστατα οι θεόπληκτοι των μονοθεϊστικών θρησκειών... Ε ρε τι έχουν τραβήξει από παραμυθολογίες οι έρημοι της Νεγκέβ, της Αραβίας και οι λοιπές αφροασιατικές ερημικές εκτάσεις...
