01 September 2010

Τσιμπούσι με χελώνες

Σημαντικά ίχνη που ανακαλύφθηκαν σε προϊστορική ταφική τοποθεσία στο σημερινό Ισραήλ,  αποκαλύπτουν ότι τα φαγοπότια και οι γιορτές με συμβολική σημασία ήταν αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής των ανθρώπων τουλάχιστον πριν από 12.000 χρόνια, δηλαδή αρκετά χρόνια πριν εμφανιστεί η γεωργία, περίπου πριν από 10.000 χρόνια.

Η ανακάλυψη έγινε από Αμερικανούς ερευνητές υπό την αρχαιολόγο Νάταλι Μάνρο του πανεπ. του Κονέκτικατ, σε συνεργασία με επιστήμονες του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ και παρουσιάστηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, το "Science" και το "New Scientist".

Το εύρημα στο σημερινό βόρειο Ισραήλ -σε ένα σπήλαιο στην περιοχή της Γαλιλαίας που περιέχει οστά από ταφή 28 ατόμων- αποτελεί την πρώτη βέβαιη ένδειξη ότι τα "τσιμπούσια" είχαν ήδη αρχίσει πριν από τη μετάβαση των κυνηγών-συλλεκτών στην αγροτική ζωή.

Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι η ποσότητα του κρέατος που καταναλώθηκε γύρω στα 17 κιλά, έφτανε για περίπου 35 άτομα. Σύμφωνα με την Μάνρο, το εύρημα δείχνει τη σημασία αυτών των πρώιμων "συνεστιάσεων" για την κοινωνική συνοχή των προγόνων μας και την πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού, ειδικά κατά την κρίσιμη μεταβατική φάση από την περιπλανώμενη ζωή των  νομάδων στη στατική ζωή των γεωργών, οι οποίοι καλλιεργεί φυτά και εκτρέφουν ζώα στο πλαίσιο μιας μόνιμα εγκαταστημένης κοινότητας ανθρώπων.

Οι ερευνητές ξέθαψαν τα απομεινάρια από τουλάχιστον 71 χελώνες και τρία άγρια ζώα που περιέχονταν σε δύο ειδικά διαμορφωμένες κοιλότητες στο έδαφος, καλυμμένες με ασβεστολιθικές πλάκες. Τα κελύφη των χελωνών και τα οστά των ζώων έφεραν ενδείξεις ότι είχαν μαγειρευτεί και κοπεί, με στόχο να μοιραστούν για φάγωμα μεταξύ των ανθρώπων, πιθανότατα με την ευκαιρία κάποιας τελετουργίας για την ταφή μιας 45χρονης γυναίκας με κακή υγεία, που ίσως έπαιζε το ρόλο σαμάνου (μάγισσας- ιέρειας).

"Ένας βασικός λόγος που οι άνθρωποι άρχισαν να γιορτάζουν από κοινού -και αργότερα να καλλιεργούν τα δικά τους τρόφιμα, ήταν επειδή η ταχύτερη αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού είχε αρχίσει να προκαλεί 'συνωστισμό' στην περιοχή τους. Αυτές οι δημόσιες συναθροίσεις έδιναν ευκαιρίες για να αναπτυχθεί κοινοτικό πνεύμα ανάμεσά τους και βοηθούσαν να εκτονώνονται οι εντάσεις και να ενισχύονται οι κοινωνικές σχέσεις μεταξύ τους", δήλωσε η αμερικανίδα ερευνήτρια.