11 January 2011

Μνημόσυνο για ένα φιλέλληνα αρχαιολόγο

Στη μνήμη του Robert «Flash» Bollt

Όπως έγραψα πριν από σχεδόν δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2009 ξεκίνησαν δύο φίλοι, ο Γιάννης Βουλιουρής και ο Θύμιος Γάτος, για ένα μακρινό ταξίδι, αρχικά στην Κεντρική Αμερική (Κόστα Ρίκα) και στη συνέχεια στην Πολυνησία του Ειρηνικού, ακολουθώντας περίπου τα βήματα του μεγάλου ζωγράφου Paul Gauguin (Γκωγκέν, 1848–1903).

Υπήρχε αρχικά πρόθεση να στέλνουν οι δύο φίλοι καθημερινά κείμενα, φωτογραφίες, ίσως και μικρά βίντεο, τα οποία θα ανέβαιναν σ’ αυτό το blog και θα ενημέρωναν τους αναγνώστες για την πορεία του ταξιδιού.

Δημοσιεύτηκαν πράγματι μερικά κείμενα με φωτογραφίες αλλά, πες η δυσκολία για τακτική σύνδεση μέσω Internet, πες η κούραση της κάθε μέρας που δεν επέτρεπε στους ταξιδιώτες την επεξεργασία φωτογραφιών και τη συγγραφή κειμένων με το τεράστιο πλήθος των εντυπώσεων, η καλή πρόθεση δεν μετουσιώθηκε στα αναμενόμενα.

Τώρα που έχει τελειώσει το ταξίδι προ πολλού και έγινε η επεξεργασία εικόνων και βίντεο, ελπίζω να μπορέσουμε να συνεχίσουμε εκείνη την ενημερωτική προσπάθεια για άλλους ανθρώπους κι άλλα μέρη. Όμως, ορισμένα αξιοσημείωτα γεγονότα που συνέβησαν σ’ αυτό το ταξίδι αυτονομήθηκαν λόγω της δυναμικής που αναπτύσσεται μερικές φορές τελείως απρόβλεπτα.

Οι δύο φίλοι γνώρισαν στο Νότιο Ειρηνικό ένα 37χρονο Αμερικάνο αρχαιολόγο, με όνομα Robert Bollt, τον οποίο όλοι φώναζαν με το ψευδώνυμό του «Flash». Ο Flash, κάτοικος της Χαβάης και καθηγητής του Πανεπιστημίου της Χαβάης, με απώτερη καταγωγή από τη Ρουμανία και την Ελλάδα, είχε ειδικευτεί στους πολιτισμούς του Νότιου Ειρηνικού και αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό σύμβουλο και ξεναγό στην 12ήμερη κρουαζιέρα στα νησιά των Μαρκησίων με το φορτηγό/κρουαζιερόπλοιο «Aranui». Σ' αυτό βοήθησε και ο ευχάριστος και ευπροσήγορος χαρακτήρας του, ένας τύπος ανθρώπου που πιάνει εύκολα και ανιδιοτελώς φιλίες, και έτσι έγινε αμέσως εκλεκτό μέλος της παρέας.

(click)
.

Στο βίντεο που ακολουθεί φαίνεται ο Flash να ιππεύει ένα άλογο που βρέθηκε στο νησί Ua Pou των Μαρκησίων, στο σημείο αποβίβασης από το πλοίο, στις 14/4/2009.


Στο επόμενο βίντεο ο αρχαιολόγος δίνει διάλεξη στις 18/4/2009 στο νησί Hiva Oa των Μαρκησίων. Ένας Γάλλος μεταφράζει τις εξηγήσεις που δίνει ο Flash:


Στα νησιά του ανατολικού Ειρηνικού εκτελούσε ο Flash ανασκαφές, μαζί με διάφορους άλλους ερευνητές, ανάμεσά τους και Πολυνήσιους. Στις φωτογραφίες που ακολουθούν δίνονται παλαιότερα στιγμιότυπα από το χώρο των ανασκαφών με τον Flash να σημειώνεται με βέλος.
(click)

Εννοείται, ο Flash είχε σπουδάσει ως αρχαιολόγος και τους ευρωπαϊκούς πολιτισμούς και ειδικότερα τον ελληνικό και ρωμαϊκό, γι' αυτό και είχε επισκεφτεί παλαιότερα μερικές φορές την Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργήθηκε μια ιδιαίτερη φιλία με τους δύο Έλληνες φίλους, η οποία απέδωσε ενδιαφέρουσες συζητήσεις, τόσο για τα νησιά του Ειρηνικού όσο και τις εντυπώσεις του Flash από τις επισκέψεις στη χώρα μας.

Κάποια στιγμή το ταξίδι ολοκληρώθηκε, οι δρόμοι των επισκεπτών χωρίστηκαν, όπως συμβαίνει πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο θα αποτελούσαν ισχυρά στοιχεία για να διατηρηθούν φιλίες και η ανάμνηση στο ωραίο ταξίδι. Αλλά και ο ίδιος ο Flash είχε δηλώσει ότι με πρώτη ευκαιρία θα ερχόταν στην Ελλάδα και θα ξανασυναντούσε τους δύο φίλους.
(click)
Οι δύο Έλληνες φίλοι σε πρώτο πλάνο και πίσω στη μέση ο Flash

Επανερχόμενοι στην Ελλάδα οι δύο φίλοι έστειλαν στη Χαβάη ηλεκτρονικά μηνύματα, συνοδευόμενα από τις απαραίτητες φωτογραφίες και βίντεο από το αξέχαστο ταξίδι. Ο Flash απάντησε δεόντως και φαίνεται πως άρχιζε μια σταθερή επικοινωνία, με προοπτική μια νέα συνάντηση είτε σε κάποιο άλλο ταξίδι είτε σε κάποια επίσκεψη του Flash στην Ελλάδα είτε (γιατί όχι;) σε κάποια επίσκεψη των φίλων μας στην εξωτική Χαβάη.

Τελευταία επικοινωνία με τον Flash ήταν τις γιορτές των Χριστουγέννων 2009. Ανταλλαγή ευχών και κάποιων μικρών δώρων. Μετά σιωπή! Μπήκε ο Ιανουάριος 2010, αλλά η σιωπή συνεχίστηκε και μετά τις γιορτές...

Όμως τίποτε δεν προμήνυε το απίστευτο μήνυμα που έφτασε στις 2 Φεβρουαρίου από ένα συνταξιδιώτη της παρέας. Λακωνικό και τραγικό: «Μάθαμε πως ο ξεναγός και θαυμάσιος φίλος μας Robert Bollt πέθανε ξαφνικά. Είμαστε συντετριμμένοι!».

Ακολούθησαν αγωνιώδεις προσπάθειες για την επιβεβαίωση της ειδήσεως. Με την κρυφή ελπίδα, όπως πάντα, να έχει γίνει κάποιο λάθος, κάποια παρανόηση, ίσως ακόμη και κάποιο κακόγουστο αστείο. Όμως, όπως και πάλι συμβαίνει συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις, η είδηση ήταν δυστυχώς αληθινή.

Νέες προσπάθειες για να εντοπισθεί η σύζυγος του Flash, η οποία θα έριχνε κάποιο φως. Τελικά η επικοινωνία πραγματοποιήθηκε και το τραγικό συμβάν επιβεβαιώθηκε οριστικά: ο Flash είχε πάθει ανακοπή μετά από συνδυασμό έντονης οινοποσίας και ζεστού μπάνιου.

Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα θλίψης μαθεύτηκε και η επιθυμία που είχε εκδηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ο Flash, να σκορπιστεί η τέφρα του σε ελληνικό έδαφος και μάλιστα σε αρχαιολογικό χώρο, κάτι που πήγαζε από την αγάπη του για την (αρχαία) Ελλάδα!

Οι δύο φίλοι, αφού συνήλθαν από το σοκ και ψέλλισαν τα απαραίτητα συλλυπητήρια, προσφέρθηκαν να βοηθήσουν τη χήρα του Flash, να την συναντήσουν όταν έρθει στην Ελλάδα και να την συνοδεύσουν στην τελευταία κατοικία του άτυχου φίλου. Η κυρία Bollt ανέφερε ευγενικά ότι θα προτιμούσε να βρίσκεται εκείνη την ιερή στιγμή σε στενό οικογενειακό περιβάλλον.

Πράγματι έτσι έγινε. Στο τέλος του Μαΐου του 2009 η τέφρα του αξέχαστου φιλέλληνα αρχαιολόγου σκορπίστηκε κάτω από μια ελιά δίπλα στον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Αυτή η θέση κάτω από το δέντρο δεν ήταν τυχαία. Ο ίδιος αναζητούσε πάντα τη σκιά, λόγω του ανοιχτόχρωμου δέρματος.

Δύο φωτογραφίες που έφθασαν ηλεκτρονικά βοήθησαν στον εντοπισμό του δέντρου. Την 1η Αυγούστου οι φίλοι του Flash έφθασαν στο Σούνιο, για να αποθέσουν λίγα λουλούδια στο έδαφος, εκεί που είχε καταλήξει η τέφρα του. Βρήκαν εύκολα την ελιά, απόθεσαν τα λουλούδια και έμειναν σε κάποια απόσταση σε ευλαβική στάση για να τιμήσουν το φίλο που εγκατέλειψε τον κόσμο τόσο αναπάντεχα.

Εκεί που στέκονταν, παρατηρώντας και βινεοσκοπώντας τον περιβάλλοντα χώρο για να διατηρήσουν μια τελευταία ανάμνηση, εμφανίζεται, περίπου από το πουθενά, μια πέρδικα και, πλησιάζοντας με αργά αλλά σταθερά βήματα, αρχίζει αυτή να τσιμπάει τα λουλούδια που είχαν αποτεθεί στο έδαφος στη μνήμη του Flash…

Κάποιοι που είδαν την σκηνή, είτε στην πραγματικότητα είτε στην αποτύπωσή της στο βίντεο, έδωσαν στο γεγονός μια μεταφυσική ερμηνεία... μια συμβολική παρουσία της ψυχής του αδικοχαμένου φίλου για να υποδεχθεί την προσφορά των αγαπημένων του ανθρώπων... Βέβαια, εκεί κοντά υπάρχει ένα εκτροφείο για πέρδικες, οι οποίες αλητεύουν τριγύρω για να τσιμπήσουν κάτι διαφορετικό από το τακτικό φαγητό τους. Ο καθένας φαντάζεται όμως αυτά που θα του άρεσε να έχουν συμβεί...

Στο βίντεο που ακολουθεί έχει καταγραφεί όλο το περιστατικό με τα λουλούδια και την πέρδικα.


Αποχαιρετούμε κι εμείς από αυτό εδώ το blog τον μακαρίτη φιλέλληνα αρχαιολόγο Robert «Flash» Bollt, έστω κι αν δεν έτυχε να τον γνωρίσουμε προσωπικά! Ας είναι απαλό το αεράκι της Αττικής που δροσίζει τη στάχτη του.


.