11 December 2011

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Εν αρχή ην...
της Ισμήνης

Εν αρχή ήταν... οι μονοκατοικίες, άντε και τα διώροφα με όμορφες εσωτερικές σκάλες. Οι μονοκατοικίες με τη σκαλιστή ξύλινη εξώπορτα και στο πλάι η σιδερένια πόρτα που οδηγούσε στην αυλή,  στο πίσω μέρος του σπιτιού ή στον κήπο! Μικρά μαγαζάκια, μανάβικά, χασάπικα, μπακάλικα, ο φούρνος, όλα στα μέτρα της γειτονιάς και όλοι γνωριζότανε μεταξύ τους.

Και μετά ήρθε η φρενίτιδα της αντιπαροχής. Γκρεμίστηκαν οι μονοκατοικίες και τα διώροφα και στη θέση τους υψώθηκαν πολυκατοικίες με μαγαζιά στο ισόγειο. Όσα πιο πολλά μαγαζιά έβγαζε ο κατασκευαστής, τόσο περισσότερο ήταν το κέρδος του. Κι όλα εκείνα τα μαγαζιά έγιναν κάθε είδους μεταπρατικά στέκια. Άνθισαν ο μαγαζάτορες και διαχωρίστηκαν  τα μαγαζιά ανάλογα με τα είδη που πουλούσαν.

Και μετά   ήρθαν... οι πιτσαρίες!
Τα σωρηδόν εμφανιζόμενα μαγαζιά  στις πολυκατοικίες έγιναν πολλά  από αυτά πιτσαρίες.  Όσοι είχαν επισκεφθεί την γείτονα χώρα είχαν γευθεί το σήμα κατατεθέν της, την ιταλική πίτσα. Οι υπόλοιποι άμοιροι Έλληνες απλά την «γεύονταν» οπτικά στα ιταλικά έργα του Φελίνι. Κάπως έτσι ένας επιχειρηματίας ξεκίνησε την πρώτη πιτσαρία εν Ελλάδι και εξαπλώθηκε σαν επιδημία σε όλο τον χώρο. Πρωτόφερτο είδος στην ελληνική γαστριμαργική πασαρέλα. Ο ουρανίσκος μας και η ξενομανία μας αφηνίασαν.

Πίτσες παντός είδους. Ο κεντρικός δρόμος του Παγκρατίου η οδός Υμηττού γέμισε πιτσαρίες. Θυμάμαι που πήγαμε να φάμε και μας έφεραν την πίτσα χωρίς μαχαιροπήρουνα, γιατί την έτρωγαν με το χέρι. Παπαππα απαράδεκτο για τις αστικές μας συνήθειες. Αλλά μας άρεσαν, αρχίσαμε να νιώθουμε Ευρωπαίοι!

Και μετά ήρθαν... τα σουβλατζίδικα.
Αφού κορέσθηκαν τα πιτσάδικα και άρχισαν να πέφτουν οι δουλειές σιγά–σιγά οι πιτσαρίες άρχισαν να κλείνουν. Τώρα έχει μείνει η πιτσα-χατ, 1-2 ντελίβερυ με πίτσες και ένα μαγαζί που πουλάει πίτσα με το μέτρο, βοήθειά μας!

Τα μαγαζιά άλλαξαν χρήση και έγιναν σουβλατζίδικα και ντονεράδικα. Γέμισε πάλι οι αριστερή πλευρά της οδού Υμηττού με σουβλακερί. Καθημερινώς η τσίκνα του κρέατος και η μυρωδιά του κρεμμυδιού έφτανε μέχρι τους Ολύμπιους θεούς και από εκεί ταξίδευε από τον Πλούτωνα στον Ερμή! Εδώ ξεπέσαμε στις πατρογονικές μας ρίζες!

Και μετά ήρθαν ... τα Φαστ-Φουντ.
Αφού κορέσθηκαν τα σουβλατζίδικα και άρχισαν κι εκεί να πέφτουν οι δουλειές, έκλεισαν πολλά μαγαζιά ή άλλαξαν χρήση σε φαστ-φούντ, χάμπουργκερ, τσίζμπουργκερ, όλα αμφιβόλου ποιότητας και με 100% λιπαρά, κοτομπουκιές, τσίπς και πάει λέγοντας. Αμερικανιά ουάου!!! Όλοι τρέχαμε να γίνουμε Αμερικανάκια μέσα από τα σκουπιδοφαγητά τους που μας επέβαλαν.

Και μετά ήρθαν... οι ΑΧΕΠΥ.
Και αφού βαρέθηκαν οι Έλληνες να τρώνε σκουπίδια, έκλεισαν και τα φαστφουντάδικα και άνοιξαν χρηματιστηριακά γραφεία. Σαν τα μανιτάρια ξεφύτρωναν. Κάθε πολυκατοικία είχε αναρτημένο σε μπαλκόνι μια τεράστια ταμπέλα χρηματιστηριακού γραφείου ή εγκαταστάθηκαν σε ισόγεια μαγαζιά για καλύτερη πρόσβαση της αφελούς πελατείας. Κάθε απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου έγινε χρηματιστής, αγοράζων και πωλών μετοχές με επενδύσεις χρημάτων και δίνοντας έγκυρες πληροφορίες ταχύτατου πλουτισμού.

Κάθε μαμά και μπαμπάς του κανακάρη που είχε ανοίξει ένα τέτοιο γραφείο έψαχνε πελάτες ανάμεσα σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους που ήξεραν ότι είχαν λεφτά ή ανάμεσα σε χήρες που ο σύμβιος πρόσφατα αποδήμησε από τον μάταιο τούτο κόσμο και της άφησε γερό κομπόδεμα.

Και μετά ήρθαν.... τα ενεχυροδανειστήρια και η αγορά χρυσού.
Και αφού η φούσκα του χρηματιστηρίου ξεφούσκωσε αφήνοντας πίσω της χαμένες περιουσίες και άδεια πουγκιά και κομποδέματα, έκλεισαν και αυτά τα γραφεία και εξαφανίστηκαν οι χρυσοί πληροφοριοδότες του εύκολου πλουτισμού.

Τώρα άνοιξαν παντού μαγαζιά και γραφεία που αγοράζουν χρυσό, κοσμήματα, ασημικά, μηχανάκια, αυτοκίνητα και ότι άλλο φαντασθεί ο νους.

Κολλημένα χαρτάκια σε τοίχους, πεταμένα κάτω από πόρτες και εισόδους πολυκατοικιών, στο παρμπρίζ των αυτοκινήτων, πεταμένα στα πεζοδρόμια με μεγάλα γράμματα ή σε φωσφοριζέ φόντο προκαλούν ανενδοίαστα τους έχοντας ανάγκη να πάνε να ακουμπήσουν τα χρυσαφικά τους και ό,τι άλλο πολύτιμο έχουν να τα εξαργυρώσου με λίγα ευρώ και μάλιστα πολλοί από αυτούς λένε, στην καλύτερη τιμή της αγοράς.

Υπόσχονται άμεσα μετρητά, για να μη εκτεθεί ο πελάτης στον γείτονα έρχονται στον χώρο σας, αγοράζουν χρυσό όλων των ειδών, εκτιμούνε άμεσα με αξιοπιστία και κοτσάρουν και την εγγύηση του οίκου τάδε.
O TEMPORA O MORES!!!