30 January 2015

100+1 λόγοι για να ΜΗΝ ψηφίσουμε Νέα Δημοκρατία

του Γ.Αναστασόπουλου, youpress.gr, 24/5/2014

Ανέτρεξα στο timeline της σελίδας μου στο fb το οποίο λειτουργεί και σαν ένα φρεσκάρισμα μνήμης. Ευεργετική αλλά και δυσάρεστη ενίοτε ιδιότητα. Ιδίως όταν διαπίστωσα πως οι καθημερινοί μου, σχεδόν, σχολιασμοί παραμένουν πάντα επίκαιροι και ουσιαστικά σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει την τελευταία τριετία.
Τίποτα; Όχι ακριβώς,…η φορολογία έχει εκτοξευθεί σε εξοντωτικά ύψη, το αυτό και η ανεργία (από τον ιδιωτικό πάντα τομέα).

Δεν χρειάσθηκε πολύ για να βεβαιωθώ πως δεν μπορώ να ψηφίσω, ούτε αυτή τη φορά, τη ΝΔ. Οι επιλογές, οι αποφάσεις και οι πράξεις της αποτελούν δυστυχώς μονόδρομο απόρριψης.
Η ΝΔ εκλήθη να επιλέξει μεταξύ ενός απλού αλλά και σκληρού διλήμματος: Να συνταχθεί με τις δυνάμεις της αγοράς, προωθώντας εκσυγχρονισμούς και μειώνοντας αισθητά το δημόσιο ή να συνταχθεί με τις συντεχνίες και τα κρατικοδίαιτα καρτέλ, διαιωνίζοντας το μέγεθος και τα προνόμια του δημοσίου. Καλώς η κακώς επέλεξε τον δεύτερο δρόμο. Τον, κατά την ταπεινή άποψη μου, καταστροφικό για το μέλλον της χώρας.
Πιθανώς αν ήμουν ΔΥ ή συνδικαληστής να συμφωνούσα με τις κυβερνητικές επιλογές…
Ας απευθυνθεί, λοιπόν, η ΝΔ στο κοινό που επέλεξε να υπηρετήσει… Ας πάει να μαζέψει ψήφους από τους ΔΥ και τους συνδικαληστές.
Τον ιδιωτικό τομέα, με τις επιλογές της, τον κατέστρεψε… Και οι επιλογές αυτές θα αποτιμηθούν καταλλήλως.
Παραθέτω, στη συνέχεια, ενδεικτικά και μόνο, κάποιους από αυτούς τους λόγους, οι οποίοι μπορούν και χρονικά να διασταυρωθούν ανατρέχοντας στο timeline της σελίδας μου στο fb (από τα πιο πρόσφατα στα πιο παλιά):
Δεν θα ψηφίσω, μεταξύ άλλων, την κυβέρνηση της ΝΔ και των συνεταίρων της διότι:…
1. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει τα Φαρμακεία.
2. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει την αγορά Γάλακτος.
3. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει τα Ταξί.
4. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει τα Φορτηγά.
5. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να συγκρουστεί με τις Συντεχνίες.
6. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να ιδιωτικοποιήσει ΔΕΗ, ΟΣΕ και εκατοντάδες άλλες ΔΕΚΟ, δημόσιους φορείς, ινστιτούτα, οργανισμούς του Δημοσίου κι ευρύτερου Δημοσίου Τομέα.
7. Συνεχώς επιβάλλει πρόσθετους φόρους στους ελεύθερους επαγγελματίες.
8. Εψεύδετο όταν ισχυριζόταν πως «Η ανάπτυξη θα αρχίσει τον Οκτώβριο του 2013».
9. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να καταργήσει το επίδομα άγαμων κορασίδων θυγατέρων Δημοσίων Υπαλλήλων.
10. Έβγαλε το 2014 την εγκύκλιο για τις αποδείξεις δαπανών, που πρέπει να έχουν συλλέξει οι φορολογούμενοι το 2013 προκειμένου να μην έχουν απώλειες από το ποσό της μείωσης του φόρου!
11. Συμπεριφέρεται στους πολίτες με διαφορετικά μέτρα και σταθμά (π.χ. ΔΥ, Αγρότες, Ελ. Επαγγελματίες)
12. Μόλις έλαβε από την ΕΕ την πρώτη δόση της χρηματοδότησης για την στήριξη της αγοράς η πρώτη της προτεραιότητα ήταν να καταβάλει τα εφάπαξ των ΔΥ!
13. Χρησιμοποιεί το ΕΣΠΑ όχι για να ενισχύσει υγιείς επενδύσεις αλλά για να διορίσει προεκλογικά σε δήμους δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους.
14. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει τα ωράρια εργασίας καταστημάτων.
15. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει την αγορά εργασίας.
16. Αδυνατεί –δεν επιθυμεί- να απελευθερώσει το ασφαλιστικό σύστημα από τα δεσμά του κράτους
17. Επιμένει, συνειδητά και συστηματικά, να υποχρεώνει τους πολίτες να πληρώνουν φόρους επί των αντικειμενικών αξιών, την στιγμή που το ίδιο εκποιεί περιουσία του δημοσίου σε τιμές έως το 1/3 των αντικειμενικών.
18. Αποφάσισε να επιβάλλεται πρόστιμο 100€ από την εφορία σε όσους δε διαθέτουν email.
19. Αδυνατεί να διαχειριστεί τα του οίκου της (βλ. δάνεια κομμάτων).
20. Συμπεριφέρεται στους επαγγελματίες ως εγκληματίες.
21. Ασφαλισμένοι απειλούνται με φυλακή, επειδή βρέθηκαν σε προφανή αδυναμία να εκπληρώσουν τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
22. Μια ΑΕ στην Ελλάδα που θέλει να δώσει 100€ μέρισμα στους μετόχους της πληρώνει: 26% φόρο, συν 85% προκαταβολή φόρου 48.1%. Μένουν δηλαδή άλλα 51.9€, που ανα-φορολογούνται με άλλο ένα 15%, δηλαδή 7.8€. Συνολικά, δηλαδή, για κάθε 100€ κέρδος που θέλει να διανείμει μια ΑΕ, το κράτος της αρπάζει 26 + 22.1 + 7.8 = 55.9€ (χώρια χαράτσια, ανύπαρκτα τεκμήρια, κλπ).
23. Έκανε την συνειδητή επιλογή να διαχειριστεί την κρίση στηρίζοντας, πάση θυσία, την ευζωία και τα προνόμια του μη-παραγωγικού Δημοσίου Τομέα θυσιάζοντας τον παραγωγικό ιδιωτικό.
24. Τα οχήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, της ΕΛΑΣ και της Πυροσβεστικής δεν περνούν από τεχνικό έλεγχο (ΚΤΕΟ) διότι το κράτος μπορεί να μολύνει ελεύθερα.
25. Με απόφαση της Βουλής εκδίδει φορολογική ενημερότητα σε χρεωκοπημένες ΔΕΚΟ και διαπλεκόμενους οργανισμούς (πχ Μέγαρο Μουσικής).
26. Προχώρησε στην ίδρυση νέων δημοσίων φορέων όπως το Συμβούλιο Απασχόλησης για την καταπολέμηση της ανεργίας.
27. Είναι μπαταχτσής (ΦΠΑ, επιστροφές φόρων).
28. Νομοθέτησε τη αρπαγή των καταθέσεων των πολιτών από τον τραπεζικό τους λογαριασμό.
29. Παγώνει τις εγκρίσεις συντάξεων.
30. Εξακολουθεί να αναγγέλλει νέους διορισμούς στο δημόσιο.
31. Εφευρίσκει πλεονάσματα όταν χρωστάει παντού!
32. Μοιράζει τα ψευτο-πλεονάσματα ως προεκλογική ελεημοσύνη, κάνοντας, ουσιαστικά, πολιτική με τα λεφτά του φορολογούμενου.
33. Ισχυρίζεται πως επιθυμεί επενδύσεις αλλά πράττει το ανθρωπίνως δυνατόν για να εκδιώξει και τις υπάρχουσες.
34. Ανέστειλε, με απόφαση της Βουλής, διώξεις σε αγροτο-συνδικαληστές που διώκονται για απάτες συνεταιρισμών.
35. Δεν ξέρουν τα στελέχη τους ούτε καν πως εφαρμόζεται η καμπύλη Laffer στην φορολογία.
36. Καλοπιάνει για ψηφοθηρικούς λόγους συγκεκριμένες μερίδες πολιτών (πχ. ένστολοι).
37. Εισπράττει έντοκα (σε επίπεδο τοκογλυφίας), επιστρέφει (όταν επιστρέφει) άτοκα ή/και «κουρεμένα».
38. Αντί να κλείσει την ΕΡΤ την ξανάνοιξε υπό νέα ονομασία ΝΕΡΙΤ.
39. Έβαλε σε πολυνομοσχέδιο συνταγή για το παραδοσιακό ρυζόγαλο!
40. Θέτει το πολιτικό κόστος υπεράνω του εθνικού συμφέροντος.
41. Επιλέγει οι πολίτες να αναπνέουν την αιθαλομίχλη γιατί «φοβάται» μην και κάποιοι θερμάνουν την πισίνα τους!
42. Δεν αναπροσαρμόζει τις αντικειμενικές αξίες ακινήτων, ψελλίζοντας αστείες δικαιολογίες.
43. Αδυνατεί να μειώσει την φοροδιαφυγή.
44. Έχει ανάγει την φοροδιαφυγή, πραγματική ή υποτιθέμενη, στο απόλυτο άλλοθι του κρατισμού.
45. Επιβάλλει φόρο στους φόρους!
46. Συλλαμβάνει και οδηγεί στην φυλακή στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων που χρωστούν στο δημόσιο, παρέχοντας ασυλία στα στελέχη δημοσίων επιχειρήσεων που χρωστούν στο δημόσιο!
47. Αντιμετωπίζει με διαφορετικά μέτρα και σταθμά την βία εξ αριστεράς κι εκ δεξιών.
48. Επιμένει σε άδικα τεκμήρια.
49. Είναι ανακόλουθη, νομοθετώντας αναδρομικές εισφορές, χαράτσια κλπ φόρους.
50. Ψεύδεται, μετατρέποντας τα προσωρινά χαράτσια σε μόνιμα.
51. Χάρη στην στιβαρή αντίδραση των βουλευτών (της επαρχίας) η στάνη και το θερμοκήπιο δεν θα πληρώνουν φόρο σε αντίθεση με την πιλοτή, που βάζω το αυτοκίνητο μου, και αποφέρει εισόδημα.
52. Τα ΑΕΙ παραμένουν σε άθλια κατάσταση.
53. Επιμένει σε κρατικά ΑΕΙ.
54. Εξακολουθεί να κατασπαταλά τους λιγοστούς πόρους του προϋπολογισμού για την επιβίωση του δημοσίου τομέα.
55. Νομοθετεί στο πόδι με προχειρότητα και τσαπατσουλιά. Απόδειξη οι εκατοντάδες τροπολογίες και διευκρινιστικές για τα πολλαπλά φορολογικά νομοσχέδια μέσα σε ένα έτος.
56. Είπε συνειδητά καταφανή ψέματα στα πρόσφατα προεκλογικά της φυλλάδια.
57. Είπε συνειδητά καταφανή ψέματα στο σίκουελ εξαγγελιών των «Ζαππείων».
58. Υποσχέθηκε το 2011, ψευδώς, μείωση των φορολογικών συντελεστών. Συγκεκριμένα πρότεινε συντελεστή κερδών 15% για όλες τις εταιρίες και φορολόγηση στα μερίσματα 15% από 25 που ήταν το 2011. Ο ανώτατος συντελεστής φορολογίας εισοδήματος αρχικά από το 45% θα υποχωρήσει στο 40% και μέσα σε τρία χρόνια (δηλ το 2014) δεν θα ξεπερνά το 30%. Ο ΦΠΑ από 23 σε 19% για την υψηλή κατηγορία, από 13 σε 9% στη μεσαία, ενώ για τις τουριστικές επιχειρήσεις στο 4,5%. Για τα καύσιμα θα αφαιρεθεί σε δύο χρόνια (δηλ. το 2013) ο επιπλέον ειδικός φόρος που μπήκε επί ΠΑΣΟΚ.
59. Υποσχέθηκε, ψευδώς, μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 25%.
60. Υποσχέθηκε, ψευδώς, κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων.
61. Υποσχέθηκε, ψευδώς, κατάργηση του πόθεν έσχες κατοικίας.
62. Υποσχέθηκε, ψευδώς, κατάργηση του «πόθεν έσχες» με εξαίρεση των πολιτικών.
63. Υποσχέθηκε, ψευδώς ότι θα εξεταστεί το «πόθεν έσχες» όσων διατέλεσαν υπουργοί από το 1974 μέχρι σήμερα.
64. Υποσχέθηκε, ψευδώς, ότι θα εξοφληθούν οι εκκρεμότητες του κράτους προς τους ιδιώτες και οι οφειλές κάθε είδους.
65. Υποσχέθηκε, ψευδώς, νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, με ταυτόχρονη αεροφωτογράφηση όλης της Ελλάδας και απαγόρευση δια ροπάλου της αυθαίρετης δόμησης.
66. Υποσχέθηκε, ψευδώς, ότι θα υποχρεώσει τις τράπεζες να διαθέτουν στην αγορά το 20-30% των εγγυήσεων που παίρνουν.
67. Υποσχέθηκε, ψευδώς, επιδότηση επιτοκίου πρώτης κατοικίας κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες που θα επανενεργοποιήσει την οικοδομή.
68. Υποσχέθηκε, ψευδώς, αποκατάσταση της αδικίας στις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων.
69. Υποσχέθηκε, ψευδώς, ενισχύσεις προς τους πολύτεκνους.
70. Υποσχέθηκε, ψευδώς, την ανακήρυξη της ΑΟΖ που, όπως έλεγε τότε, φοβάται το ΠΑΣΟΚ!
71. Παραμένουν ασύλληπτοι –κι εν «ασύλω»- οι δολοφόνοι της Μαρφίν.
72. Παραμένουν ασύλληπτοι –κι εν «ασύλω»- οι τραμπούκοι που χτύπησαν τον Χατζηδάκη.
73. Ζητά μείωση της χρήσης των τζακιών ενώ σφυρίζει αδιάφορα στην εξωφρενική αύξηση της φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης.
74. Όσοι επαγγελματίες κερδίζουν 10.000 ευρώ από τη δουλειά τους, καλούνται να πληρώσουν τουλάχιστον 5.000 ευρώ σε φόρους! Με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ, ο έχων φορολογητέο εισόδημα 10.000 ευρώ πηρώνει 2.600 για φόρο και 1.430 προκαταβολή φόρου (55%)+650 το τέλος= 5.000 ευρώ περίπου!
75. Η αύξηση στη φορολογία ξεπερνά το 60% την τελευταία 3ετία.
76. Εισάγει συνεχώς νέους, κρυφούς φόρους.
77. Δεν παίρνει μαθήματα από τον επιτυχή χειρισμό της κρίσης σε άλλες χώρες (π.χ. Ιρλανδία)
78. «Καταφέρνει» στις όποιες ελάχιστες ιδιωτικοποιήσεις-φιλέτα (ΟΠΑΠ-Ελληνικό) να «ξεμένει» με έναν μόνο ενδιαφερόμενο.
79. Δεν πράττει το παραμικρό για να πατάξει την ευρύτατα διαδεδομένη διαφθορά στο δημόσιο.
80. Ήταν προσωπική επιλογή Σαμαρά η υποχώρηση Στουρνάρα στην κατάργηση προνομίων υπαλλήλων της Βουλής όπως μετέδωσε το ΣΚΑΪ στις 7/11/12.
81. Δεν τόλμησε να διώξει ούτε καν τους χιλιάδες επίορκους και υπεράριθμους ΔΥ.
82. Στέλνει στο αυτόφωρο όσους θέλουν να δουλέψουν το πρωί της Μ. Παρασκευής.
83. Δεν τόλμησε να καταργήσει, ή να μετατρέψει σε εθελοντική την συνδρομή στα επιμελητήρια.
84. Τόλμησε να κόψει 20 ευρώ από τα 486 ευρώ των χαμηλών συντάξεων.
85. Φορολογεί κάθε τι που κινείται αλλά θεσμοθετεί το αφορολόγητο των σκαφών αναψυχής.
86. Το 2013 σε σχέση με το 2012 το έλλειμμα αυξήθηκε κατά 34,3%,
87. Το 2013 σε σχέση με το 2012 το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 11.293 εκ. ευρώ και
88. Το 2013 σε σχέση με το 2012 το χρέος αυξήθηκε 14.767 εκ. ευρώ.
89. Εξολόθρευσε συνειδητά την αγορά Ακινήτων.
90. Εξολόθρευσε συνειδητά τις μικρομεσαίες μεταποιητικές επιχειρήσεις.
91. Εξολόθρευσε συνειδητά τους Ελ. Επαγγελματίες.
92. Θεσμοθέτησε και αντιμετώπισε τους σε αδυναμία να εκπληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.
93. Θεσμοθέτησε την ασυλία στελεχών των διοικήσεων τραπεζών, που εγκρίνουν δάνεια στα κόμματα, που αποδεδειγμένα δεν είναι σε θέση να ξεχρεώσουν (απιστία).
94. Χορηγεί έκτακτες (προεκλογικές) οικονομικές ενισχύσεις σε υπαλλήλους του ΟΣΕ της τάξεως των 1500 και 2000 ευρώ την ώρα που το υπουργείο Οικονομικών κόβει το επίδομα «κοινωνικής αλληλεγγύης» στην άνεργο μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας με παιδί 14 ετών και μηδενικό εισόδημα γιατί φιλοξενήθηκε σε διαμέρισμα του πατέρα της το 2012.
95. Έδωσε δώρο… Πάσχα 1,35 εκατ. στο Ταμείο Υπαλλήλων Βουλής.
96. Χαρίζει εκατοντάδες εκατομμύρια χρεών στο «διαπλεκόμενο» Μέγαρο Μουσικής.
97. Αδιαφορεί στην εκτίναξη της ανεργίας σε δυσθεώρητα ύψη.
98. Οι πολιτικές της εξωθούν στην μετανάστευση τους καλύτερους των Ελλήνων.
99. Οι πολιτικές της εξωθούν σε ιδιότυπη μετανάστευση, σε γειτονικές χώρες, χιλιάδες επιχειρήσεις.
100. Διατηρεί τον κατάπτυστο νόμο περί συνδικαλισμού.
Και τέλος
101. Διέσυρε την φιλελεύθερη ιδεολογία διαλύοντας και συρρικνώνοντας την μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη.

24 January 2015

Κανείς να μην πει ότι παραπλανήθηκε!

της Σ. Βούλτεψη, 24/1/2015

Αυτή είναι η μοναδική ίσως φορά στην μεταπολιτευτική Ιστορία μας που ο λαός δεν θα έχει καμιά δικαιολογία να δηλώσει (κατόπιν καταστροφής, βεβαίως) ότι παραπλανήθηκε. Αν δηλαδή ο λαός αποφασίσει να φέρει στην πρώτη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ, θα το έχει κάνει συνειδητά και γνωρίζοντας τα πάντα.
Όχι μόνο επειδή όλα έχουν εξηγηθεί ξανά και ξανά, αλλά και επειδή οι σημερινοί λαοπλάνοι, ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του, τα έχουν πει όλα. Έχουν δηλαδή φροντίσει να μην αποκρύψουν τίποτε. Δεν έχει σημασία αν τη μια στιγμή λέει ο ένας το μεν και αμέσως διαψεύδεται από τον επόμενο. Σημασία έχει ότι έχουν όλα καταγραφεί. Και αυτό γίνεται συνειδητά εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.



Έτσι,
 Όταν θα σταματήσει η ρευστότητα προς τις τράπεζες από την ΕΚΤ και εκδοθούν έντοκα γραμμάτια τα οποία θα υποχρεωθούν να «αγοράσουν» οι καταθέτες, ο κ. Τσίπρας θα δηλώσει:
-Δεν σας είχαμε πει ότι θα πάμε σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό; Εντάξει, είπαμε «οικειοθελώς», αλλά η πατρίδα κινδυνεύει και πρέπει να επιδείξετε τον αναγκαίο πατριωτισμό.
● Όταν δεν θα λάβουν την δόση των 7,5 δις ευρώ και θα σκάσει το ομόλογο – οπότε θα χρεοκοπήσουμε – ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα ένα σωρό πρωτοκλασάτα στελέχη μας δεν σας είπαν πως δεν θα πάρουμε τη δόση, διότι δεν θα δεχθούμε την τελευταία αξιολόγηση; Αυτό κάναμε. Σαν δεν καταλάβατε τις συνέπειες, είναι δικό σας πρόβλημα. Εγώ ο ίδιος σας είχα πει πως δεν θα παίρνουμε δόσεις για να πληρώνουμε δανεικά.
● Όταν θα υποχρεωθούμε να βρεθούμε εκτός ευρώ, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα δεν διαβάσατε τις Πολιτικές μας Αποφάσεις και την Διακήρυξή μας για τις Ευρωεκλογές; Εκεί δεν επαναλαμβάναμε συνεχώς το «καμιά θυσία για το ευρώ»; Ε, υλοποιήσαμε την διακήρυξή μας.
● Όταν δεν θα συμφωνήσουν με τους Ευρωπαίους (διότι ΔΕΝ θα συμφωνήσουν), ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα δεν ακούσατε τον κ. Δραγασάκη που είπε πως αν δεν έλθουμε σε συμφωνία ως τον Ιούλιο-Αύγουστο, δεν θα πληρώσουμε τα ομόλογα; Ε, αυτό ακριβώς κάνουμε. Αν δεν ξέρατε πως αυτό συνεπάγεται χρεοκοπία; Δικό σας πρόβλημα.
● Όταν θα στεκόμαστε στην ουρά για γάλα, όπως στη Βενεζουέλα, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Θυμάστε, είχα επισκεφθεί την Βραζιλία, την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα και σας είχα πει πως αυτές οι χώρες βρήκαν εναλλακτικούς τρόπους για να βγουν από την κρίση με ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή. Σας το είχα πει πως αυτά είναι τα πρότυπά μου. Γιατί φωνάζετε τώρα;
● Όταν δεν θα μπορούμε να εισάγουμε καύσιμα, πρώτες ύλες και φάρμακα και οι φτωχοί δεν θα μπορούν να υποβληθούν σε θεραπείες για σοβαρές ασθένειες, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα δεν διαβάσατε όλες τις Πολιτικές μας Αποφάσεις, όπου λέγαμε ότι θα αντισταθούμε στους εκβιασμούς και είμαστε σίγουροι ότι ο λαός θα μας στηρίξει; Γι’ αυτό δεν μας ψηφίσατε; Στηρίξτε μας, λοιπόν! Αυτό ψηφίσατε.
● Όταν θα γίνει κάποια στραβή και θα βρεθούμε εκτός ΝΑΤΟ (με την Τουρκία εντός), ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Καλά, δεν διαβάσατε όλα τα κείμενά μας, όπου λέμε πως θέλουμε απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ και επιθυμούμε να αυτοδιαλυθεί;
 Όταν θα βρεθούμε εκτός των Συμμαχιών μας -οπότε θα γίνει δεκτή στο ΝΑΤΟ η ΠΓΔΜ-  ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα δεν διαβάσατε τα κείμενα που έχουν υπογράψει τα μεγαλοστελέχη μας, όπου τασσόμασταν κατά του βέτο στο Βουκουρέστι;
● Όταν θα γεμίσει η χώρα λαθρομετανάστες και φτηνά εργατικά χέρια (αφού προηγουμένως θα τους έχουν δώσει «χαρτιά»), ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα δεν διαβάσατε τις Πολιτικές μας Αποφάσεις και την Διακήρυξή μας για τις ευρωεκλογές, όπου σαφώς λέμε ότι θέλουμε να δώσουμε σε όλους χαρτιά, ότι θέλουμε να παρέχουμε σε όλους (ντόπιους και ξένους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, με χαρτιά και χωρίς χαρτιά) ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Δεν διαβάσατε ότι θέλουμε Ευρώπη χωρίς σύνορα, χωρίς την Frontex, χωρίς τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο; – τόσες φορές τις κατήγγειλαν οι ευρωβουλευτές μας! Δεν είδατε ότι στην παρουσίαση στο Σίτι, είπαμε πως ο πέμπτος πυλώνας της ανάπτυξης είναι η απόδοση ιθαγενειών στους μετανάστες; Για ποιο λόγο φωνάζετε;
● Όταν θα ματαιώσουν τις συμβάσεις για τους υδρογονάνθρακες, ο κ. Τσίπρας θα απαντήσει:
-Μα δεν σας είπαμε πως εμείς θέλουμε «δημοκρατικό ενεργειακό σχεδιασμό» αλά Τσάβες και αλά Λούλα;
● Όταν θα καταργήσουν το all inclusive στον τουρισμό και οι τουρίστες που θέλουν αυτόν τον τρόπο διακοπών θα μεταφερθούν στην Τουρκία (κάτι που θα μας στερήσει 2 δις ευρώ τον χρόνο), ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Καλά, δεν σας είπα σε όλους τους τόνους ότι θα καταργήσω το all inclusive;
● Όταν οι μονομερείς ενέργειες, με πρώτη τη στάση πληρωμών – και οι συνέπειές τους – θα συμβούν, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα εγώ ο ίδιος σε σειρά συνεντεύξεών μου δεν σας είπα ότι αν οι συνομιλίες έλθουν σε αδιέξοδο, τότε θα διακόψουμε τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους, ακόμη και μονομερώς αν χρειαστεί; Αυτό κάναμε!
● Όταν θα επιβαρυνθούν δυσανάλογα όσοι έχουν μια δεύτερη κατοικία, ένα εξοχικό στη Λούτσα ή ένα σπίτι στο χωριό, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα δεν σας είπα ότι από την φορολογία θα απαλλαγεί η πρώτη κατοικία; Είπα πόσο θα επιβαρυνθούν οι επόμενες;
● Όταν θα αφοπλίσει την αστυνομία και θα δώσει τους αστυνομικούς βορά στις μολότοφ των κουκουλοφόρων, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Συγνώμη, αλλά σας το είπαμε ξεκάθαρα: Οι αστυνομικοί που θα περιφρουρούν τις διαδηλώσεις θα είναι άοπλοι.
● Και όταν δεν θα βρει κανέναν σύμμαχο να σχηματίσει κυβέρνηση και θα πάμε σε νέες εκλογές, ο κ. Τσίπρας θα πει:
-Μα σας το είχα ξεκαθαρίσει. Είχα πει πως δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι γι’ αυτό ζητώ αυτοδυναμία. Και σας το είχα πει και στη συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη: «Αν δεν υπάρξουν δυνάμεις που θα πουν πάμε να διαπραγματευτούμε, όχι να το υλοποιήσουμε, αναγκαστικά θα πάμε σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση»!
Επομένως, δεν θα έχει κανείς καμιά δικαιολογία!
Και όσοι τώρα κλείνουν τα αυτιά τους ή λένε πως «ελάτε τώρα, δεν θα κάνουν τίποτε από όλα αυτά, θα συμμορφωθούν», θα διαψευστούν οικτρά. Διότι ο κ. Τσίπρας και η παρέα του αυτά ακριβώς θα κάνουν. Διαφορετικά θα τους δούμε σε έναν εσωτερικό σπαραγμό που δεν θα έχει προηγούμενο…

20 January 2015

Υποβολείο

του Βασίλη Αγγελικόπουλου, Καθημερινή, 1/1/2015

Δηλαδή δροσεροί ψηφίζουν το κόμμα του Καμμένου; Και άρα θα ωφεληθεί αν αυτοί «κλειδώσουν τους παππούδες στα σπίτια, για να μην πάνε να ψηφίσουν»; Δηλαδή δροσεροί ψήφισαν Χαϊκάλη, Ραχήλ και άλλα τέτοια αστέρια που περιλάμβανε η αποσυντεθείσα κοινοβουλευτική του ομάδα; 

Πάλι καλά που έμεινε στο κλείδωμα των ηλικιωμένων στο σπίτι. Θα μπορούσε να προτρέψει τι το λυσιτελέστερον -ποντικοφάρμακο στο τσάι, λ.χ., ή έκθεση στη βεράντα για δυο τρεις ώρες τώρα με το ψοφόκρυο. Δεν ξέρεις όμως. Το κλείδωμα το πρότεινε στην Τρίπολη. Στη Σπάρτη μπορεί να θυμηθεί και τον Καιάδα. 

Να πιστέψουμε ότι είναι τόσο «καθυστερημένοι» αυτοί οι πολιτικοί αρχηγοί; Αυτοί οι κωλοπετσωμένοι της ψηφοθηρίας, με τόσους επιτελείς ολόγυρά τους να τους συμβουλεύουν, ηγέτες αυτοί κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία; Δεν ξέρουν αυτοί σε ποιον λαό απευθύνονται; Διότι κάτι τέτοιο υπονοούν όσοι τους κατηγορούν για μαυρογιαλουρισμό, για παρωχημένο πολιτικό λόγο, για μουχλιασμένες ιδέες και προεκλογικές πρακτικές. Που κολακεύουν ώς και τους συλλόγους κυνηγών, που καθησυχάζουν τους εικονολάτρες δημοσίων κτιρίων, που απελευθερώνουν περιστερές και τουίτηδες, που πλασάρονται ως αρκουδιάρηδες με το νταούλι ενώ η αρκούδα-Ευρώπη ανασκελώνεται στο πρόσταγμά τους «πώς κοιμάται ο γέρος με τη γρια». Αυτοί δεν ξέρουν με τι λογιώ κοινωνία έχουν να κάνουν; 

Θριαμβολογούν στη Ν.Δ. που έβαλαν τον Φορτσάκη στο Επικρατείας τους. Ετσι αποδεικνύουν την πραγματική έγνοια τους για τα πανεπιστήμια. Ο πρώτος πρύτανης που τόλμησε να επιχειρήσει το αυτονόητο για προστασία του ιδρύματός του, κι αμέσως τον ξερίζωσε η κομματίλα -και μάλιστα ποια; Αυτή που υποτίθεται ότι επικροτεί το έργο το οποίο αυτός φιλοδόξησε (απλώς, μέχρι τώρα) να κάνει. Τουλάχιστον η αριστερή κομματίλα επιβράβευε με πολιτικά οφίτσια και συνεχίζει να επιβραβεύει πανεπιστημιακούς που πρώτα ξεζουμίστηκαν να υπηρετούν τις ορέξεις και σκοπιμότητές της στα ΑΕΙ. Εξ ου και βλέπεις διαλάμψαντες πρυτάνεις όπως ένας Πελεγρίνης ή ένας Ανεμομυλόπουλος να «τιμώνται» σε ψηφοδέλτια Ευρωβουλής ή Επικρατείας. (Για Τσουκαλάδες-τώρα-στα-στερνά, άσε καλύτερα. Μην επανενεργοποιηθούν, Βαγγελίστρα μου, και τίποτα Ψυχογραφίδες της Προόδου). 

Και τι λένε ως δικαιολογία για την ανόσια πρεμούρα τους Ν.Δ. και Φορτσάκης; Τι λέει η Ν.Δ., καλά, -τον ίδιο ακούσαμε να προφασίζεται ότι «καλύτερη υπεράσπιση του πανεπιστημίου γίνεται από πολιτικό και όχι ακαδημαϊκό βήμα». Ω, ναι. Οπως υπερασπίστηκε η Ν.Δ. -ξεδοντιάζοντάς τον- τον νόμο Διαμαντοπούλου, που η ίδια υπερψήφισε στη Βουλή. Ή όπως υπερασπίστηκε ο θλιβερός Αρβανιτόπουλος τις περί Ασύλου διατάξεις που είχε περάσει -και ακριβά πληρώσει- η Μαριέττα Γιαννάκου. Το γεγονός είναι ότι ο κ. Φορτσάκης από φάρος ελπίδας μετετράπη εν μια νυκτί σε μαύρη απογοήτευση. Διότι οι πρώτες πράξεις του ως πρύτανη έδειξαν πως οι πανεπιστημιακοί αφυπνίζονται επιτέλους και επωμίζονται τις ευθύνες που τους αναλογούν για την εξυγίανση της κατάστασης στα πανεπιστήμια. Καταγγέλλοντας ευθέως τις άνομες κομματικές εξαρτήσεις που δρουν ως δρεπανηφόρα μέσα στα ΑΕΙ. Για να αφεθεί ο ίδιος εν ριπή οφθαλμού στα σαγόνια κομματικής δαγκάνας που τον ξερίζωσε από το έδαφος το οποίο όφειλε να εκχερσώσει και καλλιεργήσει και τον απόθεσε στην πρώτη θέση ψηφοδελτίου Επικρατείας. 

Δικαίωμά του. Ας αφήσει όμως τα περί «καλύτερης υπεράσπισης του πανεπιστημίου…». 

19 January 2015

Νεοελληνικές «μαγκιές»

του ΑΡΗ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗ ("Εφημερίδα του Κ.Σ.Μ."/τεύχος 175/Δεκέμβριος 2014)
«Αξιότιμε κ. Διευθυντά. Είμαι κάτοικος Κηφισιάς και έπεσα χθες θύμα, μαζή με πολλούς άλλους, μιας αδικαιολογήτου βαρβαρότητος. Όταν επήγα, περί ώραν 5 μ. μ., εις την πλατείαν Κάνιγγος, να επιβιβασθώ του λεωφορείου, ευρέθην προ τετραπλής ουράς αναμενόντων, εκτεινομένης επί πενήντα μέτρα, όπισθεν της οποίας έλαβα και εγώ την θέσιν μου. Και εγώ και οι περί εμέ, εγνωρίζομεν, ότι θα έπρεπε να περιμένωμεν άνω της ώρας δια την αναχώρησίν μας, αλλά, συναισθανόμενοι, ότι αι ημέραι επιβάλλουν και αυτάς και άλλας δυσχερείας, αναμέναμεν υπομονετικά την σειράν μας, βέβαιοι όντες, ότι και οι άλλοι θα έκαμναν το ίδιον. Παρά την άφιξιν όμως και αναχώρησιν τριών έως τεσσάρων λεωφορείων, αντελήφθημεν, ότι το μήκος της προ ημών ουράς έμενεν αμετάβλητον, διότι πολλοί, ευφυέστεροι ημών, αντί να περιμείνουν την σειράν των, περιεφέροντο επί της πλατείας και, μόλις έφθαναν τα λεωφορεία, εισώρμων εκ των πρώτων εντός αυτών, εις πείσμα πάσης αλληλεγγύης και παντός σεβασμού προς τους λοιπούς. Επηκολούθησε τότε σθεναρός αγών μετά φωνών και διαπληκτισμών, αποτέλεσμα του οποίου υπήρξεν, ότι επεβιβάσθην μεν μετά δίωρον αναμονήν, αλλά σήμερα είμαι ακόμη βραχνός και είμαι πτωχότερος κατά ένα σακκάκι. Νομίζω, ότι οι αρμόδιοι δεν θα έπρεπε να αφίσουν να επαναληφθούν αι ασχημίαι αυταί. Μετά τιμής.» έγραφε με την γλώσσα εκείνης της εποχής ο αναγνώστης της εφημερίδας «Εστία» Χρ. Γ. Στρατούλης.
Η επιστολή του δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 30ης Οκτωβρίου 1940 (και αναδημοσιεύτηκε πρόσφατα). Έκτοτε πολλά άλλαξαν και, ιδίως, η γλώσσα στις περισσότερες επιστολές των αναγνωστών των διαφόρων εντύπων. Εκείνο που δεν άλλαξε διόλου είναι η αντικοινωνική συμπεριφορά αυτού του είδους. Πόσοι δεν αγανακτούν ακόμα και σήμερα, όπως και ο επιστολογράφος, όταν περιμένουν υπομονετικά σε μία ουρά και διαπιστώνουν ότι τους παίρνουν την σειρά διάφορα θρασύτατα άτομα που θεωρούν τους υπόλοιπους “κορόιδα” και τους εαυτούς των “μάγκες”. Στην πραγματικότητα για μεν τους άλλους χρησιμοποιούν έναν βαρύτερο όρο (με πρώτη συλλαβή την ίδια της “μαγκιάς” τους), για δε τον εαυτό τους τον χαρακτηρισμό του “ξύπνιου”. Φυσικά, δεν υπερέχουν επ’ουδενί σε εξυπνάδα. Απλά, πλειοδοτούν σε αναίδεια σε βαθμό κοινωνικού τραμπουκισμού και εκμεταλλεύονται τη συστολή των υπολοίπων.
Το φαινόμενο, βέβαια, δεν περιορίζεται στις ουρές στις στάσεις των μέσων μεταφοράς. Το ίδιο συμβαίνει όπου η εξυπηρέτηση του κοινού παίρνει κάποιο χρόνο, όπως στις ουρές μπρος στα ταμεία κινηματογράφων, στις εισόδους στα μουσεία (ή σε άλλους χώρους μαζικής προσέλευσης όπως σε οργανωμένες ακτές), σε εκδοτήρια εισιτηρίων, σε ταμεία καταστημάτων κ.λπ. Αλλά και όταν η προτεραιότητα στη σειρά προσέλευσης προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα, όπως καλύτερες θέσεις ή, απλά και μόνο, θέσεις για κάθισμα σε ένα μέσο συγκοινωνίας ή σε ένα χώρο θεάματος. Συνέβαινε και στις ουρές μπρος από θυρίδες τραπεζών ή εισπρακτικά ταμεία οργανισμών, ως τη στιγμή που καθιερώθηκαν οι ενιαίες ουρές ή οι αριθμοί προτεραιότητας. Αλλά και αυτά τα μέτρα δεν εξαφάνισαν τα κρούσματα. Απλά, τα περιόρισαν. Γιατί πάντα θα βρεθεί ο “κουτοπόνηρος” που θα σκαρφιστεί την πιο απίθανη δικαιολογία(«έχω αφήσει μικρό παιδί αφύλακτο», «προσέχω ηλικιωμένο», «έχω παρκάρει παράνομα», «ξέχασα το σίδερο στην πρίζα», «δεν σας πρόσεξα», «νόμιζα πως περιμένετε στην διπλανή ουρά» και δεν συμμαζεύεται…) για να κερδίσει μερικές θέσεις.
Η συμπεριφορά αυτών των ατόμων πέρα από απαράδεκτη είναι και επικίνδυνη, γιατί ο αναπόφευκτος διαγκωνισμός ενδέχεται να επηρεάσει την ισορροπία ατόμων με μειωμένες δυνάμεις (ηλικιωμένων, μικρών παιδιών…). Ακόμα πιο (αποδεδειγμένα) επικίνδυνη είναι αυτή η συμπεριφορά όταν χαρακτηρίζει ασυνείδητους οδηγούς που προσπαθούν να προσπεράσουν οχήματα που προπορεύονται με παράνομες “σφήνες” από λωρίδες κυκλοφορίας προς κατευθύνσεις με μικρότερο κυκλοφοριακό φόρτο ή ταχύτερη απορρόφηση της κίνησης.
Το φαινόμενο δεν αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι τηρούν τους (άγραφους κατά κανόνα) κανόνες που επιβάλλει η ομαλή κοινωνική συμβίωση. Κατά κανόνα χαρακτηρίζει μια μικρή μειοψηφία της τάξης του 10% ή και λιγότερο. Η οποία, όμως, διαμορφώνει το κλίμα με τη συμπεριφορά της και, συχνά, παρασύρει και μερικούς που, χωρίς να έχουν εξαρχής την πρόθεση να την μιμηθεί, μπαφιάζουν βλέποντας τους κακόβουλους επιτήδειους να τρυπώνουν όπου τους γουστάρει σε βάρος του δικού τους χρόνου. Με εκείνον που θα προσπαθήσει να προσπεράσει αυτούς που προηγούνται σε μια ουρά θα αγανακτήσει ο καθένας κι ας περιμένουν υπομονετικά πίσω του δεκάδες άλλοι.
Στην διαιώνιση της συμπεριφοράς συμβάλλουν τρεις παράγοντες. Ο πρώτος είναι η αμέλεια ή αδιαφορία πολλών φορέων (κυρίως ιδιωτικών επιχειρήσεων) να την αντιμετωπίσουν. Κρίνουν ότι τα πλεονεκτήματά τους θα υπερισχύσουν και η πελατεία τους θα τους παραμείνει πιστή.
Ο δεύτερος είναι η αμέλεια ή αδιαφορία των κρατικών αρχών εκεί που τους πέφτει λόγος. Η στάση τους εντάσσεται στην μόνιμη υποτίμηση των τυχόν αντιδράσεων και της τυχόν δυσαρέσκειας του νομοταγούς πολίτη και στην μόνιμη πολιτική των “κλειστών οφθαλμών” στην προσπάθεια κατευνασμού των ατίθασων αντικοινωνικών στοιχείων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα της τελευταίας αποτελεί η απενεργοποίηση του αντικαπνικού νόμου και η ανοχή στην εισαγωγή διτρόχων που αποδεδειγμένα δεν πληρούν τις αντιθορυβικές προδιαγραφές. Η στάση τους, όμως, καθίσταται εγκληματική στην περίπτωση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς οδηγών, η οποία μπορεί να αποδειχθεί (και έχει αποδειχθεί) πρόξενος ατυχημάτων. Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα κράτος στο οποίο δεν υπάρχει (στην πράξη και όχι στα χαρτιά) τροχαία!
Ο τρίτος (ίσως και κρισιμότερος) είναι η παθητική αντιμετώπιση του φαινομένου από μεγάλη μερίδα Ελλήνων. Σχεδόν στο σύνολο των σχετικών κρουσμάτων είναι εξαιρετικά μικρός ο αριθμός των πολιτών που αντιδρούν. Οι υπόλοιποι δέχονται μοιρολατρικά τις συνέπειες του κοινωνικού “τραμπουκισμού”. Είναι εξοργιστικός αυτός ο ραγιαδισμός μιας φυλής που, κατά τα άλλα, πιστεύει ότι ο τράχηλός της «ζυγόν δεν υποφέρει». Φαίνεται ότι στον κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις.


18 January 2015

«Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει»

του Διονύση Γουσέτη, protagon.gr, 18/1/2015

Ένα ακόμα κριτήριο για το πόσο ανήκουμε στην Ευρώπη, ήταν οι αντιδράσεις στην αισχρή δολοφονία των σκιτσογράφων του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Πουθενά, μα πουθενά, στην Ευρώπη, σε όλες τις διαδηλώσεις συμπαράστασης στα θύματα και διαμαρτυρίας απέναντι στους φονιάδες, δεν ακούστηκε το ανατριχιαστικό, όσο και τριτοκοσμικής έμπνευσης σύνθημα, στο οποίο μας έχουν συνηθίσει ορισμένοι στη χώρα μας: «το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Κανείς από τους Γάλλους και λοιπούς Ευρωπαίους που συνέρρευσαν στη γαλλική πρωτεύουσα δεν μίλησαν για εκδίκηση. Απλά, ταυτίστηκαν με τα θύματα. Je suis Charlie. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή κουλτούρα και η επιρροή της είναι τόσο μεγάλη, ώστε ανάγκασε ακόμα και ηγέτες, που στη χώρα τους η ελευθερία έκφρασης διώκεται, να συμμορφωθούν: Je suis Charlie. Για εκδίκηση μιλούν σε χώρες όπως η Συρία, η Νιγηρία και όπου αλλού η ανθρώπινη ζωή είναι φτηνή και οι νεκροί στοιβάζονται κατά χιλιάδες.

Μερικές από τις αντιδράσεις στη χώρα μας απέναντι στο φονικό δείχνουν ανάγλυφα τον πολιτισμό αυτών που τις εξέπεμψαν. Αίφνης, ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος, Ναΐμ Ελγαντούρ «ξεσκέπασε» τον πραγματικό ένοχο των φόνων: «Δεν πιστεύω πως το συγκεκριμένο τρομοκρατικό χτύπημα έγινε από Ισλαμιστές, αλλά πιθανότατα από μυστικές υπηρεσίες και ο λόγος είναι ότι ο κ. Ολάντ ψάχνει τρόπο να ανακάμψει δημοσκοπικά, αφού βρίσκεται κάτω από το 20%, καταπολεμώντας δήθεν την τρομοκρατία». Αυτό δεν τόλμησε να το πει ούτε η Μαρίν Λεπέν. Το περίεργο είναι ότι σχεδόν κανείς δεν σοκαρίστηκε τόσο ώστε να απαντήσει στον κ. πρόεδρο.
Κάποιος αρθρογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» δεν ντράπηκε να γράψει: «Η Δύση πληρώνει τα επίχειρα της αλαζονείας της, του αναγεννησιακού και διαφωτιστικού πολιτισμού της». Τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτό; Από πότε η πολυπολιτισμικότητα, η ανοχή και η ελευθερία έκφρασης βαφτίζονται «αλαζονεία»; Και γιατί αυτή η εχθρότητα προς την αναγέννηση και τον διαφωτισμό; Για χάρη του παραδοσιακού αντι-δυτικισμού;
Πόσο μοιάζουμε με το Μαρόκο; Ο ηγέτης του Μαρόκου δεν ήταν ανάμεσα στους 40 ηγέτες που συμμετείχαν στην μεγάλη πορεία του Παρισιού. Εξήγησε ότι δεν πήγε επειδή «στην πορεία υπήρχαν βλάσφημα πανό». Ο δικός μας πρωθυπουργός πήγε βέβαια στην πορεία. Αλλά η χώρα μας είναι η μοναδική σχεδόν στην Ευρώπη που διατηρεί νόμο ενάντια στη βλασφημία (άρθρο 198 του Ποινικού Κώδικα). Με τον νόμο αυτόν μάλιστα καταδικάστηκε ο Φίλιππος Λοΐζος για την σατιρική σελίδα που είχε φτιάξει στο facebook ως «Γέροντας Παστίτσιος». Πόσες πορείες έγιναν για αυτό; Ελάχιστες.
Ο Έλλην καθηγητής κ. Νικόλας Κοσματόπουλος, που διδάσκει Σύγχρονη Μέση Ανατολή στο École Polytechnique Fédérale de Lausanne, έγραψε άρθρο με τίτλο «Je suis Charlatane». Κατά τον κ. καθηγητή, τσαρλατάνοι είναι οι δυτικοί ηγέτες που διώκουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες από το Ιράκ και τη Συρία και οι γελοιογράφοι που γελοιοποιούν τη θρησκεία ανθρώπων που υφίστανται εισβολές από τους δυτικούς. Νάτο το αίμα που κυλάει και εκδίκηση ζητάει! Του διαφεύγει προφανώς του οργισμένου αντιδυτικού συμπατριώτη μας ότι οι φονιάδες του Charlie Hebdo ήσαν Γάλλοι υπήκοοι, γεννημένοι στη Γαλλία και όχι μετανάστες ή πρόσφυγες ή θύματα εισβολής.
Ως τελευταίο, αλλά πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα, αναφέρω άρθρο με τίτλο «Πρέπει να δολοφονείται η βλακεία;» που γράφτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Χρόνος» από την Ελληνίδα καθηγήτρια κ. Νένη Πανουργιά, που διδάσκει στη Ν. Υόρκη. Εκεί, η κυρία καθηγήτρια γράφει ανάμεσα σε άλλα ότι: «Αυτό που έγινε στο Παρίσι είναι επίδειξη ισχύος, ίσως (τηρουμένων των αναλογιών) ανάλογη εκείνης των Άγγλων το 1857». Νάτο και πάλι το αίμα που κυλάει και εκδίκηση ζητάει, μετά από 150 χρόνια! 
Στη συνέχεια, αμφισβητεί την ελευθερία έκφρασης και ειδικότερα εκείνη του Charlie Hebdo: ««Τι σημαίνει αυτή η ελευθερία της έκφρασης; Τι έχει δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα; […] Ποιο είναι το δημοκρατικό δικαίωμα και στη μαντίλα και στις βλακώδεις, σεξιστικές, υπέρλευκες και υπεραρσενικές γελοιογραφίες του Charlie Hebdo;». Το κερασάκι όμως το προσφέρει ο κ. Στάθης Γουργουρής, σύζυγος της αρθρογράφου και καθηγητής κι αυτός στις ΗΠΑ. Στον διευθυντή του περιοδικού The Athens Review of Books, που τόλμησε να ψέξει το άρθρο της συζύγου του, απαντά με οργή: «‘Ενας Γκαίμπελς στην Αθήνα’ νομίζω είναι ο κατάλληλος τίτλος για το εμετικό ψευδογράφημα του κυρίου Βασιλάκη. Όσοι διαθέτουν ειλικρινή κριτική διάθεση, ας διαβάσουν σοβαρά το κείμενο στο οποίο αναφέρεται».
Το ερώτημα που μπαίνει είναι καίριο: αυτές οι απόψεις αποτελούν μεμονωμένα φαινόμενα ή εκφράζουν την πλειοψηφία της κοινωνίας μας; Αν η θεωρία του Σάμιουελ Χάντιγκτον για τη σύγκρουση των πολιτισμών αληθεύει, μένει να αποφανθεί ο καθένας μας σε ποιον πολιτισμό ανήκει αυτή η χώρα. Το ερώτημα δε αυτό, εκτός από καίριο γίνεται και κρίσιμο, επειδή σε 7 μέρες θα πάμε να ψηφίσουμε και η ψήφος μας τούτη τη φορά έχει άμεση σχέση με το πού θέλουμε να ενταχθεί η χώρα μας.

16 January 2015

Βρέθηκε προσεδαφισμένο στον Αρη

που είχε χαθεί πριν 12 χρόνια! 
Techit.gr, 16/1/2015

Το βρετανικό διαστημικό όχημα Beagle 2 (Ιχνηλάτης), το οποίο κάποτε χαρακτηρίστηκε «ηρωική αποτυχία» από τον Βασιλικό Αστρονόμο, βρέθηκε στον Άρη, 12 χρόνια αφότου χάθηκαν τα ίχνη του κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Εκεί, το διαμέτρου ενός μέτρου διαστημικό σκάφος θα πραγματοποιούσε έρευνες για το έδαφος, την ατμόσφαιρα και το κλίμα, ενώ θα αναζητούσε επίσης στοιχεία για την ύπαρξη ζωής σήμερα ή στο παρελθόν στον πλανήτη.
Το Beagle 2, το οποίο μεταφερόταν από το διαστημόπλοιο Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, επρόκειτο να προσεδαφιστεί στον Κόκκινο Πλανήτη ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2003, αλλά τα ίχνη του χάθηκαν στις 19 Δεκεμβρίου 2003. Έκτοτε δεν είχε υπάρξει καμιά πληροφορία σχετικά με την τύχη του.
Ωστόσο, στην κατάμεστη αίθουσα όπου παραχώρησε σήμερα συνέντευξη Τύπου η Διαστημική Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, ειδικοί σε διαστημικά θέματα ανακοίνωσαν ότι το μικρό διαστημικό σκάφος βρέθηκε στην επιφάνεια του Άρη.
«Το Beagle 2 δεν αγνοείται πλέον», δήλωσε ο Ντέιβιντ Πάρκερ, ο επικεφαλής της Διαστημικής Υπηρεσίας. Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, οι επιστήμονες σήμερα διαθέτουν «ισχυρές ενδείξεις. ότι το διαστημικό σκάφος προσεδαφίστηκε επιτυχώς στον Άρη την ημέρα που ήταν προγραμματισμένο, δηλαδή στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά δεν ολοκλήρωσε την αποστολή του.
«Τα ευρήματα δείχνουν ότι η είσοδος (στην ατμόσφαιρα του πλανήτη), η κάθοδος και η ακολουθία προσεδάφισης για το Beagle 2 έγιναν, το σκάφος προσεδάφισης προσεδαφίστηκε επιτυχώς στην επιφάνεια του Άρη την ημέρα των Χριστουγέννων του 2003», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Υπηρεσία.
Το Beagle 2 πήρε το όνομά του από το πλοίο με το οποίο ο Κάρολος Δαρβίνος πραγματοποίησε το ταξίδι του όταν θεμελίωσε την Θεωρία της Εξέλιξης. Το διαστημικό όχημα κατασκευάστηκε από Βρετανούς επιστήμονες και το κόστος κατασκευής του ανήλθε σε 73,2 εκατομμύρια ευρώ.
«Μας έμεινε ένα μυστήριο, ένα μυστήριο που διαρκούσε μέχρι σήμερα», είπε ο Πάρκερ κατά τη σημερινή συνέντευξη Τύπου αναφερόμενος στην πολυετή «εξαφάνιση» του διαστημικού σκάφους.
Ο Βασιλικός Αστρονόμος, ο Μάρτιν Ρις, εξήρε το Beagle 2 και τον εκκεντρικό δημιουργό του Κόλιν Πίλιντζερ, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 70 ετών τον Μάιο του 2014. «Πρόκειται για μία αποτυχία, αλλά μία ηρωική αποτυχία», είχε δηλώσει ο Ρις.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μέρος του κληροδοτήματος του Beagle 2 είναι η μικροσκοπική του τεχνολογία, τμήμα της οποίας χρησιμοποιείται για το διαστημικό όχημα της αποστολής ExoMars 2018, ενώ προτείνεται για να υιοθετηθεί και από μελλοντικές διαστημικές αποστολές.

13 January 2015

Νυν και αεί

της Λώρης Κέζα, ΒΗΜΑ, 13/1/2015


Εκεί που σταματά ο πολιτικός λόγος αρχίζει η επίκληση των συναισθημάτων. Ο Αντώνης Σαμαράς πάει απευθείας στην καρδιά, στον νυν και αεί του νεοέλληνα. Πάει στο θρησκευτικό συναίσθημα. Βλέποντας τους αντιπάλους να έχουν σταθερό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, αρχίζει την αγιαστούρα και τα σταυροκοπήματα.
Ας δούμε τι δήλωσε ο εν Χριστώ αδελφός Αντώνιος: «Ορισμένοι ζητούν να κατεβάσουμε τις εικόνες στους δημόσιους χώρους. Από τη Βουλή και τα δημαρχεία μέχρι τα δημόσια καταστήματα και τα υπουργεία. Και, βεβαίως, και στα σχολεία μας. Αυτές οι εικόνες δεν θα κατέβουν ποτέ. Ο ελληνικός λαός πιστεύει. Και αυτή είναι η πιο ξεκάθαρη απάντηση σε εκείνον που τόλμησε να μου πει ότι θα πρέπει να κατεβάσουμε τις εικόνες».
Υπάρχει άραγε απάντηση με λογική τεκμηρίωση στο ερώτημα «τι εξυπηρετούν τα εικονίσματα στα δημόσια κτήρια;».
Η εποχή προσφέρεται για συζητήσεις συμψηφισμών, όπου οι μουλάδες συγκρίνονται με μητροπολίτες. Παρένθεση: είναι εντελώς λάθος η σύγκριση καθώς ακόμη και ο πιο οπισθοδρομικός μητροπολίτης δεν προτρέπει σε δολοφονία των απίστων.
Η εποχή προσφέρεται για συζητήσεις περί διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Παρένθεση: θα ήταν καλύτερα η επιλογή να ήταν ιδεολογική και όχι επιλογή ανάγκης, πάνω στην οικονομική κρίση, εστιάζοντας σε λεπτομέρειες όπως η μισθοδοσία των κληρικών.
Ο Αντώνης Σαμαράς ξέρει τι κάνει. Πολιτεύεται στη χώρα όπου απέτυχε ο θεσμός του πολιτικού γάμου, όπου είναι σύνηθες και αποδεκτό να ξοδεύει ο πιστός όσα δεν έχει για μια βάφτιση, όπου ο στρατός κουβαλά τον επιτάφιο, όπου κάθε επίσημη εκδήλωση έχει και το θυμιατό της. Τα εικονίσματα πέραν των άλλων είναι κομμάτι της παράδοσης και της αισθητικής.
Το μόνο που δεν υπολόγισε σωστά ο Σαμαράς είναι ότι ο μέγας αντίπαλος άρχισε παρτίδες με χίλια πετραχήλια. Ο Αλέξης Τσίπρας και συνομιλεί με τον αρχιεπίσκοπο και πήγε στον Αγιον Ορος και ξαμόλησε περιστέρι στον αγιασμό των υδάτων.
Το ζητούμενο: θα ήταν πιο χρήσιμος στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή ο Σαμαράς (κατ' επέκταση και ο Τσίπρας) αν άφηναν στην ησυχία του το θυμικό του ψηφοφόρου.
Μια πολιτική συζήτηση για τα δημόσια κτήρια θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον αν εστίαζε στα παράλογα ενοίκια που δίνει το κράτος για να στεγάσει τις υπηρεσίες του ενόσω τα κρατικά κτήρια σαπίζουν παρατημένα.
Θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον αν γινόταν χαρτογράφηση για τη χρήση των δημοσίων κτηρίων - πολύ πρόσφατα μάθαμε ποια νεοκλασικά έχουν γίνει κατοικίες υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού.
Θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον αν εφαρμοζόταν νόμος για την αξιοποίηση των σχολαζουσών κληρονομιών - κτήρια φαντάσματα ασχημαίνουν τις πόλεις χωρίς κανείς να ασχολείται επί δεκαετίες.
Αυτές είναι κάποιες από τις παραμέτρους σε μια πολιτική συζήτηση για τα δημόσια κτήρια. Αφού όμως ο Αντώνης Σαμαράς απευθύνεται στο θυμικό, περιμένουμε να μιλήσει και για τον Ολυμπιακό. Για να συγκινήσει τους 2.040.356 οπαδούς των πειραιωτών.  

11 January 2015

Μικρό ιερόσυλο

Στη μνήμη των δολοφονημένων Γάλλων σκιτσογράφων από φανατικούς θεόπληκτους.

Αόρατη Μελάνη, 11/1/2015

Τηλεφώνημα για μπλαμπλά, 8 Γενάρη 2015
...
- Έλα μαρή τι κάνεις; Τηγανίζεις σαρδέλες;
- Έβγαλε λιακάδα και απλώνω μπουγάδα.
- Δεν ετοιμάζεις την καραβάνα του στρατιώτη;
- Έφυγε χτες, γυρνά μεθαύριο. Έχω μια ντάνα κατσαρολικά στο νεροχύτη. 
- Ωραία! Οπότε να μιλήσουμε για πολιτική.
- Μόνο μη με ρωτήσεις τι θα ψηφίσω. Γιατί αν τολμήσεις, θα σε ρωτήσω κι εγώ. 
- Ναι ρε γαμώτο. Εκεί που λες, πιο δύσκολο δεν γίνεται...
- Πώς τα καταφέρνουν κάθε φορά;
- Ποτέ δεν ήμουν πιο κοντά στο ψευτοδίλημμα "να ψηφίσω αυτόν για να μη βγει ο άλλος".
- Και μάλιστα ισχύει και προς τις δύο κατευθύνσεις. 
- Χέστο, άλλο θέμα.
- Όπως;
- Διεθνείς ειδήσεις; 
- Θες να σχολιάσουμε τη φρίκη;
- Και τι να πούμε, τα προφανή;
- Ξέρεις τι με φρικάρει πιο πολύ; Αυτό που βγαίνει ο καθένας με της ψωλής του το χαβά.
- Ναι ξέρω, η καπήλευση. Κι εμείς αυτό κάνουμε βέβαια, καπηλευόμαστε. Σάματις τους ξέραμε τους ανθρώπους;
- Δε θρηνούμε μόνο τους ανθρώπους, θρηνούμε την ελεύθερη έκφραση, λέει, και τέτοια. Λιμπερτέ, εγκαλιτέ και δε συμμαζεύεται.
- Ξέρεις; Όταν άκουσα πυροβολισμοί, δώδεκα νεκροί σκιτσογράφοι, φανατικοί θρησκόληπτοι, εξάνεστην βεβαίως, η ελεύθερη έκφραση, πολιτισμός και τέτοια... Αλλά ήταν όλο πάνω απ' το λαιμό. Μετά διαβάζω, σκότωσαν τον Βολενσκί. Κι αρχίζω να φωνάζω, όχι ρε πούστη μου, καθίκια, κόπανοι, ξεφτίλες, ανεγκέφαλοι...
- Μου λέει κάτι το όνομα;
- Μπορεί εσύ στο μυαλό σου να τον λες Βολίνσκι. Βαβέλ δε διάβαζες εσύ; Παραπέντε;
- Παραπέντε, βέβαια.
- Ε τότε τον ξέρεις. Απλά δεν ξέρεις ότι τον ξέρεις.
- Αυτό, αυτό το έχω μονίμως με τους κομιξάδες.
- Ένας που έκανε ασπρόμαυρα, κοφτερά, σαρκαστικά. Τσάκιζε κόκαλα, δεν άφηνε τίποτα όρθιο. Ετών ογδόντα πλέον. Κάπως ψευτοπαρηγοριέσαι. Λες, έπεσεν ηρωικώς εις το καθήκον. Πλήρης ημερών και έργων, τέλος πάντων αρκετά πλήρης. Ποιος ξέρει, αν δεν τον καθάριζαν έτσι, μαύρα στερνά θα είχε με τη σύνταξη της ένωσης σκιτσογράφων, λέμε τώρα.
- Ογδόντα χρονών άνθρωπος, ναι, το σκέφτηκα όταν το άκουσα. Οι άλλοι όμως; Σαράντα, πενήντα χρονών...
- Το άλλο που με ψευτοπαρηγορεί είναι ότι και οι ίδιοι θα διασκέδαζαν με την καπήλευση του θανάτου τους. Τέτοιοι άνθρωποι ήταν. 
- Ιερόσυλοι. 
- Έχω κάτι παλιά τεύχη σε κούτες στην αποθήκη. Παραπέντε, Βαβέλ, κάνα δυο από την Επόμενη μέρα. Όχι πως τον ήξερα, και πάλι. Σάμπως είχαμε και καλημέρα; Αλλά να, σα να μου πήραν ένα κομμάτι της ζωής μου.
... 
- Δε λέμε για τις εκλογές καλύτερα;

06 January 2015

Δύο επιλογές...

του Δημήτρη Κατσαγάνη, www.capital.gr, 6/1/2015

Δύο είναι οι προοπτικές της Ελλάδας για το νικητή της εκλογικής αναμέτρησης της 25ης Ιανουαρίου, σύμφωνα με τον Clemens Fuest πρόεδρο του κορυφαίου οικονομικού think tank στη Γερμανία, του ZEW (Zentrum fuer die Europaeische Wirtschaftsforscung, Κέντρο για την Ευρωπαϊκή Οικονομική Έρευνα) και μέλος του Επιστημονικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας. 

Η μία προοπτική, σύμφωνα με τον επιστημονικό σύμβουλο του Wolfgang Schaeuble είναι να εφαρμόσει η επερχόμενη ελληνική κυβέρνηση μία «αποτελεσματική» και «φιλοαναπτυξιακή» πολιτική και η άλλη, να μην την εφαρμόσει και να οδηγήσει τη χώρα σε «έξοδο από την ευρωζώνη».

Αναφερόμενος στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Fuest, δήλωσε στο Capital.gr πως «ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να ξεκινήσει με τα άλλα κράτη της ευρωζώνης διαπραγματεύσεις για ένα νέο κούρεμα του χρέους. Την ίδια στιγμή υπόσχεται ότι ξανά περισσότεροι άνθρωποι θα απασχοληθούν στο δημόσιο και οι μισθοί θα αυξηθούν. Είναι κατανοητό πως πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα, οι οποίοι έχουν πληγεί πολύ από την κρίση, βρίσκουν ελκυστικές αυτές τις ιδέες. Δυστυχώς, όμως, πρόκειται για αυταπάτες». 

Γιατί αυταπαντώνται όποιοι έχουν τέτοιες ιδέες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ZEW, «η διάθεση των άλλων ευρωπαϊκών κρατών να αναλάβουν επιπλέον βάρη για χάρη της Ελλάδας έχει σε μεγάλο βαθμό εξαντληθεί. Το σχέδιο του Τσίπρα –δηλαδή ένα νέο κούρεμα και υψηλότερες κρατικές δαπάνες στην Ελλάδα – σημαίνει πρακτικά ότι οι φορολογούμενοι των άλλων κρατών πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις κρατικές δαπάνες στην Ελλάδα». 

Ο Fuest σημειώνει με ιδιαίτερη έμφαση πως «η Ελλάδα έχει ήδη προβεί σε ένα κούρεμα του χρέους, με το οποίο δεν έχουν ανακουφιστεί άλλες χώρες της Ευρώπης οι οποίες βρέθηκαν σε κρίση». 

Ο Γερμανός οικονομολόγος παραδέχεται πως «σίγουρα το κούρεμα αυτό ήταν μικρό και ήλθε πολύ αργά. Στο μεταξύ, δεν υπάρχουν καθόλου πια ιδιώτες πιστωτές από τους οποίους θα μπορούσε κανείς να πληρώσουν το λογαριασμό. Στη θέση της Ελλάδας βρέθηκαν άλλες χώρες και, μάλιστα, της ευρωζώνης.». 

Ο πρόεδρος του ZEW έμμεσα τονίζει πόσο επωφελήθηκε η Ελλάδα από το ευρωπαϊκό ταμείο στήριξης, λέγοντας πως «τα δάνεια τα οποία έχει λάβει η Ελλάδα από τις χώρες της ευρωζώνης είχαν πολύ χαμηλά επιτόκια και πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη τους. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα λαμβάνει κάθε χρόνο επιχορηγήσεις από άλλα ευρωπαϊκά κράτη που ανέρχονται στο 4% του ΑΕΠ της». 

Ο Fuest διαφωνεί με ένα ακόμα κούρεμα του χρέους. «Με ένα δεύτερο κούρεμα χρέους θα επιβαρύνονταν και άλλο οι φορολογούμενοι των άλλων ευρωπαϊκών κρατών». 

Καταλήγοντας ο Γερμανός οικονομολόγος ξεκαθαρίζει πως «όποιος και αν αναλάβει την κυβέρνηση στην Ελλάδα θα πρέπει να αποφασίσει. Για να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη απαιτείται μία αποτελεσματική φιλο-αναπτυξιακή πολιτική και μία αργή μείωση του χρέους. Η εναλλακτική λύση είναι η έξοδος από την ευρωζώνη, η οποία θα συνδεόταν με μεγάλα οικονομικά και πολιτικά ρίσκα, περισσότερο για την Ελλάδα και λιγότερο για την Ευρώπη.»



04 January 2015

Τα μεγάλα μάτια της άλλης

Επρόκειτο για μία απίθανη απάτη που συγκλόνισε τον κόσμο της τέχνης. Τα «μεγάλα μάτια», οι πίνακες που λάτρεψαν τα αμερικανικά προάστια τη δεκαετία του 1960, δεν είχαν δημιουργηθεί από τον Ουόλτερ Κιν, όπως όλοι πίστευαν, αλλά από την σύζυγό του Μάργκαρετ (Walter & Margaret Keane). Η ιστορία αυτή μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Τιμ Μπάρτον.

Η ιστορία ξεκινά το 1946 στο Βερολίνο. Σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα είχε δηλώσει ο Ουόλτερ Κιν, ο οποίος είχε πει ότι βρισκόταν στην Ευρώπη, προσπαθώντας να γίνει ζωγράφος.

«Καθοδηγούμενος από μία αίσθηση απελπισίας, ζωγράφισα αυτά τα βρόμικα, κουρελιασμένα νεαρά θύματα του πολέμου με τα πληγωμένα, κατεστραμμένα μυαλά και σώματα, τα βρόμικα μαλλιά και τις μύτες που τρέχουν. Τότε ξεκίνησε σοβαρά η ζωή μου σαν ζωγράφος» είχε δηλώσει κάποτε ο Ουόλτερ Κιν. Και για πολλά χρόνια ο κόσμος πίστευε ότι όντως τους πίνακες με τα μεγάλα μάτια που έκαναν θραύση στους κατοίκους των αμερικανικών προαστίων, τούς ζωγράφιζε ο Ουόλτερ. 


Η αλήθεια ήταν κάπως διαφορετική. Τους πίνακες τους ζωγράφιζε η σύζυγός του, Μάργκαρετ, με τον Ουόλτερ να παίρνει τα εύσημα.

Ο ίδιος έγραφε στη βιογραφία του που κυκλοφόρησε το 1983 ότι η Μάργκαρετ τού είχε πει ότι λάτρευε τους πίνακές του με τα παιδιά με τα μεγάλα μάτια. Η ίδια θυμάται τα γεγονότα διαφορετικά. 

Ένα βράδυ, δύο χρόνια μετά τον γάμο τους, η Μάργκαρετ πήγε σε ένα δημοφιλές κλαμπ της εποχής το Hungry i στο Σαν Φρανσίσκο. Την ώρα που κωμικοί ηθοποιοί ανέβαιναν στη σκηνή, ο Ουόλτερ πουλούσε τους πίνακες της Μάργκαρετ.

«Ξαφνικά, κάποιος με πλησίασε και με ρώτησε: "Ζωγραφίζετε και εσείς;" Και τότε σκέφτηκα -απόλυτα σοκαρισμένη- εάν λέει ότι οι πίνακες είναι δικοί του» αφηγείται η ίδια στον Guardian. 

Το ίδιο βράδυ προσπάθησε να τον αντιμετωπίσει. «Εκείνος μου είπε: "Χρειαζόμαστε τα χρήματα. Ο κόσμος είναι πιο πιθανό να αγοράσει έναν πίνακα εάν γνωρίζει ότι μιλάει στον καλλιτέχνη. Ο κόσμος δεν θέλει να πιστέψει ότι δεν μπορώ να ζωγραφίσω και ότι χρειάζομαι τη σύζυγό μου να ζωγραφίζει. Πιστεύουν ήδη ότι εγώ ζωγράφισα τα μεγάλα μάτια και εάν ξαφνικά πω ότι ήσουν εσύ, τότε αυτό θα τους μπερδέψει και θα αρχίσουν να μας μηνύουν"».

Η Μάργκαρετ προσπάθησε να διδάξει στον Ουόλτερ να ζωγραφίζει, αλλά εκείνος δεν μπορούσε.

Η ίδια δηλώνει ότι παρ' όλο που αισθανόταν εγκλωβισμένη, δεν έφευγε γιατί σκεφτόταν πώς θα συντηρήσει τον εαυτό της και την κόρη της (από προηγούμενο γάμο).

Καθώς όλοι άρχισαν να αγοράζουν έναν πίνακα Κιν, αλλά και αφίσες και κάρτες με έργα της Κιν, το ζευγάρι απέκτησε πολλά χρήματα. Η Μάργκαρετ δηλώνει ότι δεν είδε ποτέ δεκάρα από αυτά, αλλά λίγο αργότερα μετακόμισαν σε μία βίλα. 

Ο Ουόλτερ αφηγείται στην αυτοβιογραφία του: «Υπήρχαν πάντα τρεις ή τέσσερις άνθρωποι που κολυμπούσαν γυμνοί στην πισίνα. Όλοι έκαναν σεξ με όλους. Μερικές φορές θα πήγαινα στο κρεβάτι και θα υπήρχαν εκεί τρεις κοπέλες».

Την ίδια ώρα, η Μάργκαρετ καθόταν στο εργαστήριο, με τραβηγμένες τις κουρτίνες, ζωγραφίζοντας. Ερωτηθείσα εάν γνώριζε για τις ερωτικές σχέσεις του Ουόλτερ, δηλώνει ότι πλέον δεν την ενδιέφερε. «Ήμουν φυλακισμένη» λέει η ίδια στον Guardian.

Χώρισαν το 1965, μετά από δέκα χρόνια γάμου. 

Το 1970, κι έχοντας μετακομίσει στη Χαβάη, η Μάργκαρετ αποφάσισε να πει σε έναν δημοσιογράφο την αλήθεια για τους πίνακες. Ακολούθησε μήνυση κατά του Ουόλτερ. Καθώς το δικαστήριο δεν μπορούσε να αποφασίσει, ο δικαστής τούς ζήτησε να ζωγραφίσουν ένα παιδί με μεγάλα μάτια. 

Ο Ουόλτερ επικαλέστηκε ένα τραύμα στον ώμο και αρνήθηκε να ζωγραφίσει. Μετά από 53 λεπτά, ο πίνακας της Μάργκαρετ ήταν έτοιμος.

Αυτός ο πίνακας κρέμεται σήμερα, μαζί με πολλά άλλα από τα «μεγάλα μάτια», στο σπίτι της. «Αυτός ο πίνακας συμβολίζει τον θρίαμβο της αλήθειας πάνω στο ψέμα» λέει. 

Η ιστορία του ζευγαριού μεταφέρεται στην μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Τιμ Μπάρτον. Στο σπίτι του ο Μπάρτον έχει κρεμασμένο έναν πίνακα της Κιν που η ίδια του έκανε δώρο.

«Το να βλέπω την ταινία ήταν μια τραυματική εμπειρία» λέει η ίδια η Κιν, η οποία κάνει και την εμφάνισή της στο φιλμ, στον ρόλο μίας ηλικιωμένης που κάθεται σε ένα παγκάκι.

Ο Ουόλτερ πέθανε το 2000 και μέχρι το τέλος της ζωής του επέμενε ότι εκείνος ήταν που είχε ζωγραφίσει τους πίνακες.

Όσο για τα παιδιά με τα μεγάλα μάτια, η Μάργκαρετ Κιν δηλώνει στον Guardian: «Αυτά τα θλιμμένα παιδιά εξέφραζαν τα βαθύτερα συναισθήματά μου που δεν μπορούσα να εκφράσω με κανέναν άλλο τρόπο. Τα μάτια τους αναζητούσαν κάτι. Ρωτούσαν γιατί. Γιατί υπάρχει τόσο πολύ δυστυχία; Γιατί πρέπει να αρρωσταίνουμε και να πεθαίνουμε; Γιατί ο κόσμος πυροβολεί ο ένας τον άλλο;»

Επιμέλεια: Αγγελική Στελλάκη
Newsroom ΔΟΛ