10 January 2013

Αριστερά του Σταυρού και του Παλουκιού

του Μανώλη Βασιλάκη, Athens Voice, 9/1/2013
Βουτιές για τον «σταυρό»… Από τον Σλάβοϊ Ζίζεκ στον Μέγα Βασίλειο! Megas είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα τους: Η εφημερίδα «Αυγή», συνισταμένη των συνιστωσών του Σύρριζα, μοίρασε στο φύλλο της Κυριακής των «Θεοφανίων» 6.1.2013 για (δια)φωτισμό των πιστών της, μέρα που ήταν, μια «Ομιλία προς τους πλουτούντας» του Μεγάλου Βασιλείου. Στο Επίμετρο μάλιστα του φυλλαδίου αναφέρεται ότι η ομιλία «εναλλάσσει τον λίβελλο κατά της άνισης κατανομής του κοινωνικού πλούτου μ’ ένα απροσχημάτιστο κήρυγμα κοινοκτημοσύνης»!

Για εμπέδωση προφανώς, μέσα στο ίδιο φύλλο παρατίθεται ένα ποίημα με τίτλο «Ένοχο Χρήμα» («Χίλιες φορές καλύτερα/ στη φτώχεια μου να ζήσω/ παρά το αίμα τ’ αλλουνού να πιω και να πλουτίσω// Ένοχο χρήμα, ένοχο,…» κ.λπ.). Όχι τυχαία δε, τη «σημαντική αυτή ημέρα για τη χριστιανοσύνη και το λαό μας», βουλευτής του Σύρριζα στην Κρήτη ύμνησε κατά την τελετή του σταυρού τη «θρησκεία μας». Το πάλαι ποτέ «όπιο του λαού» τώρα η –ο Θεός της να την κάνει– ριζοσπαστική Αριστερά το μοιράζει δωρεάν...
Βέβαια η προσφορά προς τους πιστούς υπήρξε μικρόψυχη: ένα μπουκαλάκι με αγιασμό θα ήταν ό,τι έπρεπε, ενόψει και της μεγάλης ημέρας της Χριστιανοσύνης. Ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά: ο μεγάλος αγιασμός κρατάει όλο το έτος. Η αρχή πάντως έγινε. Και κάθε αρχή και δύσκολη, όπως σοφά λέει ο Ορθόδοξος λαός μας. Περιμένουμε με ανυπομονησία τώρα να μοιράσουν και κάποια ομιλία περί αναισχυντίας του πλούτου, του Ιωάννη Χρυσόστομου, ο οποίος είναι πιο «ριζοσπάστης» και «επαναστάτης» από τον Μέγα Βασίλειο. Άντε, με το καλό το αριστερό φύλλο να μοιράζει και τη «Φωνή Κυρίου», τις εκδόσεις των ΓΟΧ κ.λπ.
Πέρα όμως από την πλάκα: Για την «Αριστερή υποκρισία» γράψαμε πρόσφατα. Από χειρονομίες σαν αυτήν της «Αυγής» είναι προφανές ότι η Τυχοδιωκτική Αριστερά διεκδικεί τον ίδιο ζωτικό χώρο με τη Χρυσή Αυγή και τα άλλα ΓΟΚ (Γνησίως Ορθόδοξα Κόμματα). Ο καθείς και τα (αγιασμένα) όπλα του: ο Καμμένος με τον Παΐσιο, ο Σαμαράς με τη Θεοτόκο, ο Σύρριζα με τον Μέγα Βασίλειο. Αν δεν ήταν τόσο μα τόσο Αγράμματη Αριστερά, θα τους παραχωρούσαμε την άδεια ανατύπωσης του άρθρου «Ο Μαρξ και η Βίβλος» (Athens Review of Books, τχ. 34).

Γιατί, όμως, «Τυχοδιωκτική Αριστερά»; Μα διότι όπως η Χρυσή Αυγή εγκατέλειψε το Δωδεκάθεο και αγκάλιασε την Ορθοδοξία, το ίδιο κι οι Συριζαυγίτες[1] παριστάνουν θεομπαιχτικά τη θρησκευόμενη Αριστερά. Όμως δεν θα μας πείσουν παρά μόνον αν ο Τσίπρας σηκώσει κι αυτός τον Επιτάφιο σαν τους προκατόχους του ή αν βουτήξει να πιάσει τον σταυρό στα ακάθαρτα ύδατα της αφελούς ψηφοθηρίας. Και οπωσδήποτε να πάρει και την ευλογία του αγίου Πειραιώς Σεραφείμ ή του ομοίως αγίου Θεσσαλονίκης Άνθιμου.

Πάντως έχουμε πλέον τη βάσιμη υποψία ότι η όνος (γαϊδάρα) του Βαλαάμ ήταν Αριστερή και μιλούσε Ελληνικά.

[1] Ο όρος Συριζαυγίτες είναι του συγγραφέα Πέτρου Μαρτινίδη.